ေမြးေန႔ ဝိဇာတမဂၤလာ တရား

ေမြးေန႔ပြဲဆိုတာကေတာ့ ေသမင္းကိုလက္ေထာက္ခ်ေနသလိုႀကီး ျဖစ္ေနမယ္။ "ဇာတိ ပိ ဒုကၡာ"လို႔ဘုရားကေဟာထားေလေတာ့ "ေမြးေန႔"ဆိုတာ သစၥာတရားအရၾကည့္ရင္လဲ ဒုကၡေန႔ႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ခုပြဲကို"ေမြးေန႔သစၥာ"လို႔လဲ လုပ္လို႔မျဖစ္ဘူး၊"ေမြးေန႔ဝိဇာတမဂၤလာ"လို႔ပဲ လုပ္ထာေကာင္းပါတယ္။ မဂၤလာဆိုတဲ့အတိုင္း မဂၤလာရွိေအာင္ဆိုရင္- (၁)ဘာ့ေၾကာင့္ ေမြးလာသလဲ? (၂)ဘယ္သူကေမြးေပးတာလဲ? (၃)ဘာအျဖစ္နဲ႔ ေမြးလာသလဲ? ဒီသံုးခုကို စဥ္းစားရမယ္။ (၁)ဘာ့ေၾကာင့္ေမြးလာသလဲ-ဆိုရင္.. ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားပီပီ "အတိတ္က သုဂတိလူ႔ဘံုနဲ႔တန္တဲ့ ကုသိုလ္ကံရွိလို႔ သုဂတိလူ႔ဘံုမွာ ေမြးဖြားလာရတာ"ဆိုတာကို ဆင္ျခင္သိရမွာေပါ့။ ကုသိုလ္ကံဟာ သုဂတိဘံုသားရဲ႕ အတိတ္မိဖပဲ။ ကုသိုလ္ကံဆိုတာ ခုေခတ္ တိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာသံုေနၾကတဲ့"ခရက္ဒစ္"ဆိုတဲ့ ကပ္လိုပဲ-စထည့္ထားတဲ့ပိုက္ဆံဟာ သံုးရင္ ကုန္လိုက္ေနတာ၊ ထပ္ထပ္ျဖည့္မေပးရင္ ၾကာေတာ့ ကုန္သြားတာပဲ၊ မကုန္ေစခ်င္ရင္ ထပ္ထပ္ျဖည့္ထားရတယ္။ ခု-ေမြးေန႔ကုသိုလ္ဆိုတာ" ကံခရက္ဒစ္ ျဖည့္ေနတာပဲ"လို႔သေဘာေပါက္ရင္- "ပုေဗၺကတပုညမဂၤလာ"လာေက်းဇူးဆပ္ပြဲ ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီအတိတ္မိဖေက်းဇူးကိုလဲ မေမ့မွ တန္ကာက်မယ္၊ "အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ"လို႔ ေန႔စဥ္ ဘုရားရွင္တိုက္တြန္းေနတာ ဒါ့ေၾကာင့္။ <<<<<>>>>> (၂)ဘယ္သူကေမြဖြားေပးသလဲ? ဒါကေတာ့ အားလံုးသိေနတာပဲ၊မိဖႏွစ္ပါးကေပါ့၊ ဒီပစၥဳပၸန္မိဖႏွစ္ပါးရဲ႕ေက်းဇူးကိုလဲ မျပတ္ သတိရေပးဆပ္ေနရမယ္။ ဒါမွ ဒီေန႔ပြဲဟာ"မာတာပိတုဥပ႒ာနမဂၤလာ"လဲ ပါသြားမယ္။ ဒီ-မာတာပိတုဥပ႒ာနမဂၤလာ"ဟာ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံနဲ႔လူမ်ိဳးတို႔အတြက္ ကမ႓ာက လိုက္မမီေသးတဲ့ သီးျခား ဝိေသသမဂၤလာႀကီး။ တိုးတက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ႏိုင္ငံႀကီးေတြမွာ တျခားအရာေတြ အလြန္တိုးတက္ေပမယ့္ မာတာပိတုဥပ႒ာနမဂၤလာ အလြန္ခ်ိဳ႕တဲ့တယ္။ ၁၈-ႏွစ္ျပည္တာနဲ႔ သားသမီးေတြက လမ္းခြဲသြားလို႔ရၿပီ-ဆိုေတာ့ အသက္အရြယ္ႀကီးသူေတြ အထည္းက်န္ၾကရတယ္။ ဗုဒၶတရားေတာ္မွာလို- "တေယာက္ထည္းပင္,စြမ္းအင္အျပည့္, တည့္လိုဘိ,သတိျဖင့္သာေန"ဆိုတဲ့ သတိပ႒ာန္ဘာဝနာဆိုတာလဲ ေဟာမထားလို႔ အေလ့အထမရွိၾကေတာ့- အရက္ကေလးတျမျမ၊ဝိုင္,ဘီယာေလးတျမျမေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကေရာ။ ၾကားဖူးၾကလား ဒီမဂၤပ်က္ကြက္သူေတြအတြက္ မဃေဒဝလကၤာမွာ မာန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီးက- "ကတညဳတ,ကတေဝဒိ,မသိတတ္သူ, လူမသမာ,ထိုမ်ားစြာတို႔,ဥစၥာစီးပြား, ေလ်ာ့ပါးယိမ္းယိုင္,ၿမဲမခိုင္ဘူး, ဓမၼက႐ိုဏ္စစ္ေရ,က်ဖ်ားေရသို႔, သေရမတိုး,ဘုန္းေရာင္ညႇိဳးလွ်က္, တန္ခိုးေန႔ည,ဆုတ္တတ္စြာ၏"လို႔ဆိုထားတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ေမြးေန႔မဂၤလာဟာ- ကမ႓ာ့အဆင့္လြန္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္မဂၤလာျဖစ္တဲ့- "မာတာပိတုဥပ႒ာနမဂၤလာ"ပါမွ တကယ့္ေမြးေန႔မဂၤလာအစစ္ျဖစ္မယ္-ဆိုတာလဲ မေမ့ၾကနဲ႔၊ပါရမယ္၊ပါေပ့ေစ။ <<<<<>>>>> (၃)ဘာအျဖစ္နဲ႔ေမြးဖြားလာသလဲ? ဒါကလဲ သိပ္ကိုအေရးႀကီးတယ္၊ "လူအျဖစ္နဲ႔ ေမြးလာတာေပါ့"တင္လုပ္လို႔ မျဖစ္ဘူး၊ "တိဟိတ္လူသားအျဖစ္ ေမြးဖြားလာတယ္" ဆိုတာကို ဆင္ျခင္သတိထးရမယ္။ "တိဟိတ္"ဆိုတာ"ဉာဏ္မ်ိဳးေစ့ပါတယ္"လို႔ ေျပာတာ။ ႀကီးထြားတတ္တဲ့အရာတိုင္းမွာ မ်ိဳးေစ့က အမွန္အကန္ရွိဖို႔အေရးအႀကီးဆံုး၊ တိုးပြားတတ္တဲ့အရာမွာ အရင္းအႏွီးက အမွန္အကန္ရွိဖို႔ အေရးအႀကီးဆံုး။ မ်ိဳးေစ့ဆိုတာ ရွိလာၿပီဆိုရံနဲ႔ ဒီအတိုင္းထားလို႔ ရတာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီအတိုင္းထားလို႔ ႏွစ္ေက်ာ္သြားရင္ ေပါက္ေရာက္ႀကီးထြားဖို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊"ဒိတ္ေအာက္သြားတယ္"ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္သြားမယ္။ အားလံုးၾကားဖူးၾကတဲ့"ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသား" တို႔လိုမ်ိဳးေပါ့။ လူမွာပါတဲ့ဉာဏ္မ်ိဳးေစ့ေလးဆိုတာ- အမ်ိဳးသမီးမ်ား လည္ဆြဲအျဖစ္ဝတ္ဆင္ၾကတဲ့ "ခရမ္းစြဲ"ဆိုတဲ့ေက်ာက္ေလးလိုပဲ၊ အရည္စြဲေလးပဲပါတာ၊ ခရမ္းစြဲရည္ပါတဲ့ေက်ာက္က တကယ္ေတာ့ စလင္းေက်ာက္ပါပဲ၊"ခရမ္းစလင္းစြဲ"လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ အဲဒီေက်ာက္ကေလးကို ကၽြမ္းက်င္တဲ့ပညာရွင္က "ဝန္း"တည့္ေအာင္ ေရြးၿပီးမွ အကြက္ေဖၚေသြးေပးလိုက္တဲ့အခါ မ်က္ႏွာျပင္တခုလံုး ခရမ္းေရာင္ျပည့္လာၿပီး လည္ဆြဲရတနာလုပ္လို႔ ရလာေတာ့ တန္ဖိုးရွိလာတာေပါ့။ ခၽြန္းတို႔ ဝန္းတို႔ဆိုတာ မိုးကုတ္ဘက္က ေက်ာက္ျမက္ပညာရွင္ေတြရဲ႕ေဝါဟာရပါ။ အရည္စြဲ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနေန ခၽြန္းနဲ႔ဝန္း ခ်ိန္ဆမႈလြဲသားရင္ အကြက္ေဖၚလို႔ မရေတာ့ဘူး၊ေသြးေလပ်က္ေလ ျဖစ္သြားေရာ။ လူမွာပါတဲ့"ဉာဏ္ရည္ေလး"ကလဲ အဲလိုပဲ၊ ပထမဆံုး အေရးႀကီးတာက- ဉာဏ္ရည္ကို ခၽြန္းဝန္းတည့္မတ္မွန္ကန္ေအာင္ ခ်ိန္တာ တည့္မတ္မွန္ကန္ဖို႔ သိပ္ကိုအေရးႀကီး ပါတယ္။ "သံုးပါးရတနာ,မိဖမ်ားနဲ႔,ဆရာသမားကို ပူေဇာ္ေလ"ဆိုတဲ့မဂၤလာဟာ ကိုယ့္ဉာဏ္ရည္ေလးေတြကို "ဝန္း"တည့္မတ္မွန္ကန္ေရး မဂၤလာပါပဲ။ ဝန္းအခ်ိန္မွားသြားရင္- "ဘုရားရွင္ေတာ္,မပြင့္ေပၚက,လူေတာ္အမ်ား, စိတ္ေကာင္းထားလဲ၊ ဤကားကုသိုလ္,အကုသိုလ္ႏွင့္,ထိုထိုဘံုဘဝ, မသိရ,မ်ားလွအျပစ္ေတြ"ဆိုတဲ့ ေတာင္ၿမိဳး မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀကီး လကၤာအတိုင္း - အကိုးကြယ္မွားေလ အကုသိုလ္ပြားေလ ျဖစ္သြားၾကၿပီး အယူဝါဒ အစြန္းေရာက္ေတြအျဖစ္နဲ႔ ေလာကႀကီးအတြက္ပါ အႏၲရာယ္မ်ားသြား ပါလိမ့္မယ္။ ဉာဏ္ရည္ေတြ ခၽြန္းဝန္းမမွန္ဘဲ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြျဖစ္ကုန္ၾကသူတို႔ရဲ႕ ဒုကၡေပးပံုကို ေရႊျပည္ႀကီးသားတို႔လဲ ေကာင္းေကာင္းႀကီးခံစားဖူးၾကၿပီးသားပါ။ သဗၺညဳဘုရားတဆူပြင့္လာတာဟာ လူ႔ဉာဏရည္ဉာဏ္ေသြးေလးကို စနစ္တက် ဝန္းေဖၚ အကြက္ခ်ေပးဖို႔ပါပဲ။ ဝန္းအေရြးမွန္မွလဲ အကြက္ခ်တိုင္း အရည္တက္ၿပီး ရတနာအဆင့္ေရာက္လာမွာ၊ လူ႔ဉာဏ္ရည္ဟာ ခရမ္းစြဲထက္ အမ်ားႀကီး ကြာတယ္၊သာတယ္။ ခရမ္းစြဲလ ဘယ္ေလာက္ပံုေဖၚမွန္မွန္ ေက်ာက္ျမက္အစစ္အဆင့္အထိ မေရာက္ႏိုင္ဘူး၊ သံုးျဖစ္ရံုပဲရွိမယ္။ လူ႔ဉာဏ္ရည္စြဲက ခၽြန္းဝန္းတည့္လို႔ "အတၱသမၼာပဏိဓိ"မဂၤလာျဖစ္ေအာင္ သီလ,သမာဓိ,ပညာ- အကြက္ေဖၚမွန္သြားရင္ အရိယာသံဃာရတနာအစစ္အထိ ျဖစ္ႏိုင္ၿပီး "နိဗၺာန သစၧိကိရိယာ"မဂၤလာအထိ ျပည့္သြားႏိုင္တယ္။ "ဘုရားရွင္ေတာ္,ပြင့္ထြန္းေပၚ၍, ေဟာေဖၚၫႊန္ၾကား,ျမတ္တရားေၾကာင့္၊ ဤကားကုသိုလ္,အကုသိုလ္ႏွင့္, ထိုထိုဘံုဘဝ,သိၾကရ,မ်ားလွေက်းဇူးေတြ" ဆိုတဲ့အတိုင္းေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ခုေမြးေန႔မဂၤလာဟာ ရတနာသံုးပါးဦးထိပ္ထားၿပီး တရားဓမ ၼနာယူ,မွတ္သား လိုက္နာ,က်င့္သံုးတဲ့ "အတၱသမၼာပဏိဓိမဂၤလာ"တည္ေဆာက္ႀကိဳးစားတယ္-လို႔ခံယူျပဳလုပ္ အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ "နိဗၺာနသစၧိကိရိယမဂၤလာ"အထိ ျပည့္စံုႏိုင္ၾကပါေစ...! အပ႕မာေဒန သမၸာေဒထ...! (၁.၁၂.၁၅-ေန႔၊လမ္းသစ္ရိပ္သာ၊ ဗြီဒီယို ေမာင္ကလားႀကီးရဲ႕မိခင္၊ ေဒၚေဌးေဌး အသက္(၆၀)ျပည့္ေမြးေန႔၊ အႏုေမာဒနာတရား) ***************************** ¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥ ဓမေဘရီဆရာေတာ္၏fbမွ ကူးယူသည္။ https://web.facebook.com/profile.php?id=100009267797242