ပရိတ္ၾကီး - ၁၁ သုတ္ ပါဠိ + ျမန္မာ=စာသား၊ pdfဖိုင္ ၊ ေဆာ့၀ဲ သုံးမ်ိဳး

 ပရိတ္ၾကီး - ၁၁ သုတ္ ပါဠိ + ျမန္မာ=စာသား၊ pdfဖိုင္ ၊ ေဆာ့၀ဲ သုံးမ်ိဳးျဖင့္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကုိယ္နဲ႕ အဆင္ေျပတာကို မွ်ေ၀ဖတ္ရွဴး ယူငင္ႏိုင္ပါတယ္။

ပရိတ္နိဒါန္း
၁။ သမႏၱာ စကၠ၀ါေဠွသု၊ အၾတာဂစၦႏၳဳေဒ၀တာ။
သဒၶမၼံ မုနိရာဇႆ၊ သုဏႏၱဳ သဂၢေမာကၡဒံ။
———————————–
၁) လူတုုိ႕ေနထိုုင္လ်က္ရွိေသာ ဤစၾက၀ဠာႏွင့္အတူ တဲြဖက္တည္ရွိေသာ ပတ္၀န္းက်င္ စၾက၀ဠာတစ္ေသာင္းမွ ေသာင္းေလာကဓါတ္ နတ္ျမတ္အေပါင္းတုုိ႕ ရဟန္းတုုိ႕၏ မင္းျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုုရား၏ နတ္ရြာနိဗာန္ ခ်မ္းသာမွန္ကိုု ေပးစြမ္းႏိုုင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရား (ပရိတ္တရား)ကိုု နာၾကား အံ့ေသာငွာ ဤေနရာ ဤေဒသသိုု႕ လာေရာက္ၾကပါကုုန္ေလာ့ လာေရာက္၍ နာယူၾကပါကုုန္ေလာ့။
၂ ဓမၼႆ ၀နကာေလာ အယံ ဘဒၵႏ ၱာ
———————————–
၂) အိုု ေသာင္းေလာကဓါတ္ နတ္ျမတ္အေပါင္းတုုိ႕ ယခုုအခါသည္ကား ျမတ္စြာဘုုရား၏ တရားေတာ္ကိုု နာၾကားရမည့္ မဂၤလာအခါေတာ္ ျဖစ္ေလသည္။
၃။ နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
———————————–

၃) ကၽြႏုု္ပ္တုုိ႕သည္ ပစၥည္းေလးပါး အလွဴကိုု ခံယူေတာ္မူထုုိက္ေသာ၊ လူသူေလးပါး မသိမျမင္ႏုုိင္သည့္ ဆိတ္ကြယ္ရာေနရာတြင္ ျဖစ္ေစကာမူ မေကာင္းမႈ ဒုုစရိုုက္ကိုု ျပဳလုုပ္ျခင္း အလ ွ်င္းမရွိေသာ၊ ကိေလသာတုုိ႕ကိုု အၿပီးသတ္ဖယ္ရွားၿပီး မိမိအလိုုလိုု ကိုုယ္ေတာ္တုုိင္ သစၥာေလးရပ္ တရားျမတ္ကိုု ထုုိးထြင္း သိျမင္ေတာ္မူၿပီးေသာ ဘုုန္းေတာ္အနႏၱ၏အရွင္ ဘုုရားသခင္အား ဦးညႊတ္ ရွိခိုုးၾကပါကုုန္၏။
၄။ ေယ သႏၳာ သႏၱစိတၱာ, တိသရဏသရဏာ, ဧတၳ ေလာကႏၱေရ၀ါ။ ။ ဘုမၼာ ဘုမၼာစ ေဒ၀ါ, ဂုဏ ဂဟ ဂဟဏ, ဗ်ာ၀ဋာ သဗၺကာလံ။
ဧေတ အာယႏၱဳ ေဒ၀ါ, ၀ရ ကနကမေယ, ေမရုရာေဇ ၀သေႏာၱ။ ။ သေႏာၱသေႏာၱသ ေဟတံု, မုနိ၀ရ၀စနံ, ေသာတုမဂံၢ သမဂၢါ။
————————————————————————–

၄) ဤစၾကာ၀ဠာတြင္ လည္းေကာင္း၊ ျပင္ပစၾက၀ဠာမ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ ေနထုုိင္လ်က္ရွိၾကကုုန္ေသာ ကိုုယ္အိေျႏၵလည္း ၿငိမ္သက္၊ စိတ္ဓါတ္လည္း ၿငိမ္းသက္လ်က္ ရွိၾကကုုန္ေသာ ရတနာသံုုးပါးကိုု ဆည္းကပ္ ကိုုးကြယ္ၿပီး ေလာကီေက်းဇူး ေလာကုုတၱရာ ေက်းဇူးတုုိ႕ကိုု ရရွိႏုုိင္ရင္ အၿမဲတမ္း လံုု႕လစိုုက္လ်က္ ရွိၾကေသာ ဘုုမၼစိုုးနတ္ (ေျမမွီနတ္)၊ အာကာစုုိးနတ္ (ေကာင္းကင္ေနနတ္) အေပါင္းႏွင့္တကြ ျမတ္ေသာ ေရႊစိုုင္အတိၿပီးေသာ ျမင္းမုုိရ္ေတာ္မင္းတြင္ မွီတင္းေနၾကေသာ နတ္သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုုိ႕သည္ ေသာကကင္းေ၀း ေနထုုိင္ေရးအတြက္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဘုုရားစကားေတာ္ျမတ္ကိုု နာယူပန္ဆင္ရန္အလုုိ႕ငွာ တညီတညြတ္တည္း စုုေ၀းေရာက္လာၾကပါကုုန္ေလာ့။
၅။ သေဗၺသု စကၠ၀ါေဠသု၊ ယကၡာ ေဒ၀ါ စ ျဗဟၼေနာ။
ယံ အေမွဟိ ကတံ ပုညံ၊ သဗၺသမၸတၱိသာဓကံ။

၆။ သေဗၺတံ အႏုေမာဒိတြာ၊ သမဂၢါ သာသေန ရတာ။
ပမာဒရဟိတာ ေဟာႏၱဳ၊ အာရကၡာသု ၀ိေသသေတာ။
———————————–၅-၆) စၾကာ၀ဠာဟူသမ ွ်တြင္ ဘီလူးမ်ား၊ နတ္မ်ားႏွင့္ ျဗဟၼာမ်ား ရွိၾကကုုန္သည္ပင္ ျဖစ္၏။ ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕သည္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာအလံုုးစံုုကိုု ျဖစ္ေပၚေစႏုုိင္သည့္ ေကာင္းမႈကုုသိုု္လ္ကိုု ျပဳလုုပ္ခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ အသင္ဘီလူး၊ နတ္၊ ျဗဟၼာတိုု႕သည္ ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ ျပဳလုုပ္ေသာ ကုုသိုုလ္ေကာင္းမႈကိုု ၀မ္းေျမာက္ ၾကည္ႏူးၾကပါ။ ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ႏွင့္ တစိတ္တ၀မ္းတည္းထားကာ ျမတ္စြာဘုုရား၏ အဆံုုးအမသာသနာေတာ္တြင္ ေမြ႕ေလ်ာ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၾကပါ။
ေစာင့္ေရွာက္ထုုိက္သူမ်ားအား ေစာင့္ေရွာက္ၾကည့္ရႈ႕ရသည့္ သင္တုုိ႕၏ လုုပ္ငန္းတုုိ႕ကိုု မေမ့မေလ်ာ့ အထူးေဆာင္ရြက္ေတာ္မူၾကပါ။
၇။ သာသနႆ စ ေလာကႆ၊ ၀ုၯီ ဘ၀တု သဗၺဒါ။
သာသနမၸိ စ ေလာကဥၥ၊ ေဒ၀ါ ရကၡႏ ၱဳ သဗၺဒါ။
———————————–၇) ျမတ္စြာဘုုရား၏ အဆံုုးအမ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ လည္းေကာင္း လူတုုိ႕၏ ကမၻာေလာကႀကီးသည္ လည္းေကာင္း ထာ၀ရ တုုိးတက္ႀကီးျမင့္ပါေစ၊ သာသနာေတာ္ႏွင့္ လူ႕ေလာကကိုု နတ္အေပါင္းတုုိ႕က အၿမဲမျပတ္ ၾကည့္ရႈ႕ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစ။
၈။ သဒၶိ ံ ေဟာႏၱဳ သုခီ သေဗၺ၊ ပရိ၀ါေရဟိ အတၱေနာ။
အနီဃာ သုမနာ ေဟာႏၱဳ၊ သဟ သေဗၺဟိ ဉာတိဘိ။
———————————–၈) မည္သူမဆိုု သူ၏ အသိုုင္းအ၀ိုုင္းႏွင့္ အတူတကြ ခ်မ္းသာၾကပါေစ ၀မ္းေျမာက္ ရႊင္ၿပံဳး ႏွလံုုး ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။
၉။ ရာဇေတာ ၀ါ ေစာရေတာ ၀ါ
မႏုႆေတာ ၀ါ အမႏုႆေတာ ၀ါ
အဂၢိေတာ ၀ါ ဥဒကေတာ ၀ါ
ပိသာစေတာ ၀ါ ခါဏုကေတာ ၀ါ
ကဏကေတာ ၀ါ နကၡတၱေတာ ၀ါ
ဇနပဒရာဂေတာ ၀ါ အသဒၶမၼေတာ ၀ါ
အသႏၵိ႒ိေတာ ၀ါ အသပၸဳရိသေတာ ၀ါ
စ႑ ဟတၳိ အႆ မိဂ ေဂါဏ ကုကၠဳရ အဟိ၀ိစၦိကမဏိသပၸ ဒီပိ အစၦ တရစ ၦသူကရ မဟိ ံ သ ယကၡ ရကၡသာဒီဟိ
နာနာဘယေတာ ၀ါ နာနာေရာဂေတာ ၀ါ
နာနာဥပဒၵ၀ေတာ ၀ါ အာရကၡံ ဂဏွႏ ၳဳ။
———————————–၉ ) မင္းေဘး၊ ခုုိးသူေဘး၊ လူေဘး၊ ဘီလူးေဘး၊ မီးေဘး၊ ေရေဘး၊ ေျမဘုုတ္ ဘီလူးေဘး၊ သစ္ငုုတ္ေဘး၊ ဆုူးေျငာင့္ေဘး၊ မေကာင္းေသာ နကၡတ္ေဘး၊ ဇနပုုဒ္ ေရာဂါေဘး၊ မမွန္ကန္ေသာ တရားေဘး၊ မွားေသာ အယူ၀ါဒေဘး၊ လူယုုတ္မာတုုိ႕၏ ေဘး၊ ဤကဲ့သိုု႕ ေဘးဆုုိး အႏၱရာယ္ဆုုိးတုုိ႕မွလည္းေကာင္း၊ ဆင္ဆိုုး၊ ျမင္းဆုုိး၊ သားေကာင္းဆိုုး၊ ႏြားဆုုိး၊ ေခြးဆိုုး၊ ေျမြဆုုိး၊ ကင္းဆိုုး၊ ေျမြစိမ္းဆုုိး၊ သစ္ဆုုိး (က်ားသစ္ဆုုိး)၊ ၀ံဆုုိး၊ ေအာင္းဆုုိး၊ ၀က္ဆုုိး၊ ကၽြဲြဆုုိး၊ ဘီလူးဆိုုး၊ ေရေစာင့္ဘီလူးဆိုုး စသည္တုုိ႕ေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္ေသာ ေဘးအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဥပဒ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတုုိ႕မွ လည္းေကာင္း၊ (လူတုုိ႕ ကင္းေ၀းေအာင္ မျမင္ရေအာင္ နတ္အေပါင္းတုုိ႕က) အေစာင့္အေရွာက္ တာ၀န္ယူၾကပါကုုန္။

မဂၤလသုုတ္ ပါဠိႏွင့္ ျမန္မာျပန္

၁။ယံ မဂၤလံ ဒြါဒသ ဟိ၊
စိႏၲယႎ သု သေဒ၀ကာ၊
ေသာတၳာနံ နာဓိ ဂစၧႏၲိ၊
အ႒တၱႎ သဥၥ မဂၤလံ။
—————-
၁) မည္သည့္တရားသည္ မဂၤလာတရားနည္းဟူ၍ လူႏွင့္ နတ္တုုိ႕သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တိုုင္တိုုင္ ေတြးေခၚၾကေသာ္လည္း အေျဖမွန္ မရခဲ့ၾကေပ။ စီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းမွန္ျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားေပါင္း ၃၈ပါးရွိလိမ့္မည္ဟူ၍လည္း မသိမျမင္ႏုုိင္ခဲ့ၾကေပ။

၂။ေဒသိတံ ေဒ၀ေဒေ၀န၊
သဗၺပါပ၀ိနာသနံ။
သဗၺေလာက ဟိတတၳာယ၊
မဂၤလံ တံ ပဏာမ ေဟ။
—————–
၂) လူတစ္ေယာက္စီ တစ္ေယာက္စီေသာ္လည္းေကာင္း၊ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူသားအားလံုုးတုုိ႕ထက္ လည္းေကာင္း၊ နတ္တစ္ပါးစီ တစ္ပါးစီထက္လည္းေကာင္း၊ နတ္အားလံုုးထက္ လည္းေကာင္း၊ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ေလာကအက်ိဳးကိုု ေရွ႕ရႈလ်က္ မဂၤလာတရား ၃၈ပါးကိုု ထုုတ္ေဖာ္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ မဂၤလာတရားသည္ လူမႈဒုုစရုုိက္တရားကိုု ပယ္ေဖ်ာက္တတ္၏။ ယခုုအခါ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုုိ႕ႏွင့္အတူ ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕သည္ ထိုု မဂၤလာတရားေတာ္ျမတ္ကိုု ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ၾကပါကုုန္စိုု႕။

၃။ ဧ၀ံ ေမ သုတံ၊
ဧကံ သမယံ ဘဂ၀ါ သာ၀တၳိယံ၊
၀ိဟရတိ ေဇတ၀ေန၊
အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။
အထေခါ အညတရာ ေဒ၀ေတာ
အဘိကၠႏၲ ၀ဏၰာ
ေက၀လကပၸံ ေဇတ၀နံ ၾသဘာေသတြာ
ေယန ဘဂ၀ါ၊ ေတႏုပသကႋမ။
ဥပသကႋမတြာ ဘဂ၀ႏၲံ – အဘိ၀ါေဒတြာ။
ဧကမႏၲံ အ႒ာသိ။
ဧကမႏၲံ ႒ိထာ ေခါ သာ ေဒ၀တာ
ဘဂ၀ႏၲံ ဂါထာယ အဇၥ်ဘာသိ။
————————
၃) ပထမ သံဂါယနာပြဲေတာ္ႀကီး၏ သံဃဥကၠ႒ျဖစ္ေတာ္မူေသာ မဟာကႆပ အရွင္ဘုုရား-ဤမဂၤလသုုတ္ေတာ္ကိုု အကၽြႏ္ုုုုပ္အာနႏၵာသည္ ေနာင္ေတာ္ျမတ္စြာဘုုရားထံမွ တုုိက္ရိုုက္ ဤသိုု႕ ၾကားနာလုုိက္ရပါ၏။ မွတ္သားလုုိက္ရပါ၏။ ေဆာင္ထားလိုုက္ရပါ၏။

အခါတပါးတြင္ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ သာ၀တၱိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ သီတင္းသံုုးေနပါသည္။ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းသည္ အနာထပိဏ္သူေ႒းႀကီး ေဆာက္လုုပ္လွဴဒါန္းေသာ ႏွလံုုးေမြ႕ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ တညတြင္ ညဥ့္ဦးယံလြန္၍ သန္းေခါင္ယံအေရာက္တြင္ အမ်ိဳးအမည္ မထင္ရွား မသိသာေသာ နတ္သားတစ္ပါး ေရာက္လာပါသည္။ သူသည္ အလြန္ ႏွစ္လိုုဖြယ္ ရုုပ္အဆင္းရွိပါသည္။ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတိုုက္ တစ္ခုုလံုုးကိုုလည္း သူ၏ ကုုိယ္မွအေရာင္အ၀ါျဖင့္ ထြန္းလင္းေစပါသည္။

ယင္းသိုု႕ ထြန္းလင္းေစၿပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုုရားသခင္ရွိရာသိုု႕ ခ်ဥ္းကပ္လာပါသည္။ ျမတ္စြာဘုုရားကိုု အလြန္ရိုုေသ ေလးျမတ္စြာ ရွိခုုိးပါသည္။ ရွိခုုိးၿပီးေနာက္ တင့္အပ္ေလ်ာက္ပတ္ေသာေနရာတြင္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ေနပါသည္။ ယင္းသိုု႕ ေနရာယူၿပီးမွ ထိုုနတ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုုရားကိုု ဤကဲ့သိုု႕ ဂါထာျဖင့္ နားေတာ္ေလ ွ်ာက္ပါသည္။

၄။ဗဟူ ေဒ၀ါ မႏုႆာ စ၊
မဂၤလာနိ အစိႏၲ ယံု။
အာကခၤမာနာ ေသာတၳာနံ၊
ျဗဴဟိ မဂၤလ မုတၱမံ။
—————-
၄) ဘုုန္းေတာ္ႀကီးျမတ္လွေသာ ျမတ္စြာဘုုရား နတ္အေပါင္းတိုု႕သည္လည္းေကာင္း၊ လူအေပါင္းတုုိ႕သည္လည္းေကာင္း စင္ၾကယ္စြာေသာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကိုု လုုိခ်င္ၾကသည္။ ေတာင့္တၾကသည္ျဖစ္ပါ၍ မည္သည့္တရားသည္ စီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ ျဖစ္သလဲဟူ၍ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တုုိင္တုုိင္ အခ်ိန္ယူၿပီး စဥ္းစားေတြးေခၚ ႀကံဆခဲ့ၾကပါသည္ ဘုုရား။
ယင္းသိုု႕ ႀကံစည္ေတြးဆ ၾကပါေသာ္လည္း မဂၤလာတရားမွန္ကိုု မည္သူမ ွ် ေတြးႀကံ၍ မသိႏိုုင္ၾကပါဘုုရား။ သိုု႕အတြက္ေၾကာင့္ မဂၤလာတရားဟူသည္ မည္သည့္တရားျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္ဘုုရားက စတင္ထုုတ္ေဖာ္၍ ေဟာၾကားေတာ္မူပါ ဘုုရား။

ျမတ္စြာဘုုရား၏ ေဟာၾကားခ်က္

၅။ အေသ၀နာ စ ဗာလာနံ၊
ပ႑ိတာနဥၥ ေသ၀နာ။
ပူဇာ စ ပူဇေနယ်ာနံ၊
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
—————
၅) အိုု… နတ္သား
သူမုုိက္ကိုု မမွီ၀ဲ မဆည္းကပ္ျခင္း၊ ပညာရွိသူကိုု မွီ၀ဲ ဆည္းကပ္ျခင္း ပူေဇာ္ထုုိက္သူကိုု ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဤတရား သံုုးပါး ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္မွတ္သားေလာ့။

၆။ ပတိ႐ူပ ေဒသ၀ါေသာ စ၊
ပုေဗၺ စ ကတ ပုညတာ။
အတၱသမၼာပဏိဓိ စ၊
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
————
၆) အိုု…နတ္သား
တင့္အပ္ေလ ွ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္ေဒသတြင္ ေနျခင္း၊ ေရွးဘ၀က ျပဳခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းမႈရွိျခင္း၊ မိမိကိုုယ္ကိုု ေကာင္းစြာ ထိန္းသိမ္းေဆာက္တည္ျခင္း၊ ဤတရားသံုုးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။

၇။ ဗာဟုသစၥဥၥ သိပၸဥၥ၊
၀ိနေယာစ သုကိကၡိေတာ။
သုဘာသိတာ စ ယာ ၀ါစာ။
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
—————–
၇) အိုု…နတ္သား
အၾကားအျမင္ ဗဟုုသုုတရွိျခင္း၊ စက္မႈ လက္မႈစေသာ သိပၺံပညာတတ္ေျမာက္ျခင္း၊ ကိုုယ္ႏႈတ္ႏွလံုုးကိုု ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုုးမတတ္သည့္ ၀ိနည္းတရားကုုိ ေကာင္းစြာသင္ယူျခင္း၊ ေကာင္းေသာစကားကိုု ေျပာျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။

၈။ မာတာပိတု ဥပ႒ာနံ၊
ပုတၱဒါရႆ သဂၤေဟာ။
အနာကုလာ စ ကမၼႏၲာ၊
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
—————
၈) အုုိ…နတ္သား
အမိအဘကိုု လုုပ္ေကၽြး ေမြးျမဴျခင္း၊ သားမယားကိုု ေထာက္ပံ့ေပးကမ္း ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း၊ မည္သူ႕ကိုုမ ွ် မထိခိုုက္ေသာ အလုုပ္မ်ိဳးကိုု လုုပ္ျခင္း၊ ဤတရားသံုုးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာမဂၤလာဟူ၍ သင္မွတ္ဦးေလာ့။

၉။ ဒါနဥၥ ဓမၼစရိယာ စ၊
ဉာတကာနဥၥ သဂၤေဟာ။
အန၀ဇၨာနိ ကမၼာနိ၊
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
—————-
၉ ) အိုု…နတ္သား
အလွဴေပးျခင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုု က်င့္ျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးတုုိ႕အား ေထာက္ပံ့ျခင္း၊ အကုုသိုုလ္ကင္းေသာ အလုုပ္ကိုု လုုပ္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။

၁၀။ အာရတီ ၀ိရတီ ပါပါ၊
မဇၨပါနာ စ သံယေမာ။
အပၸမာေဒါ စ ဓေမၼသု၊
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
————–
၁၀) အုုိ…နတ္သား
မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ေ၀းေ၀းေရွာင္ႏုုိင္ျခငး္၊ မေကာင္းမႈကိုု မလုုပ္ျဖစ္ေအာင္ မက်ဴးလြန္ျဖစ္ေအာင္ အထူးေရွာင္ၾကဥ္ႏုုိင္ျခင္း၊ ေသရည္ေသရက္ မူးယစ္ေဆး၀ါးတုုိ႕ကိုု မေသာက္မစားျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုုိင္ျခင္း၊ ကုုသိုုလ္ရမည့္ ေကာင္းမႈ အလုုပ္တုုိ႕ကိုု မျပတ္ သတိရၿပီး မေမ့မေလ ွ်ာ့ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။


၁၁။ ဂါရေ၀ါ စ နိ၀ါေတာ စ၊
သႏၲဳ႒ိ စ ကတညဳတာ။
ကာေလန ဓမၼႆ၀နံ၊

ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
—————
၁၁) အိုု…နတ္သား
ရိုုေသထုုိက္သူကိုု ရိုုေသျခင္း၊ မိမိကိုုယ္ကိုု ေမာက္မာသမႈ မျပဳဘဲ ႏွိမ္ခ်ျခင္း၊ ကိေလသာ အာရံုု ကာမဂုုဏ္တုုိ႕တြင္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၊ သူတပါးက မိမိအေပၚ ျပဳဖူးေသာ ေက်းဇူးကိုု သိတတ္ျခင္း၊ အခါအခြင့္သင့္တုုိင္း တရားနာျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္မွတ္ဦးေလာ့။

၁၂။ခႏၲီစ ေသာ၀စႆတာ၊
သမဏာနဥၥ ဒႆနံ၊
ကာေလန ဓမၼသာကစၧာ၊
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
—————
၁၂) အိုု…နတ္သား
သည္းခံတတ္ျခင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းတုုိ႕က ဆံုုးမသည့္စကားကိုု နာယူလြယ္ျခင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း ရဟန္းပုု႑ားတုုိ႕အား ဖူးေျမာ္ရျခင္း၊ အခါအခြင့္သင့္တုုိင္း တရားေဆြးေႏြး ေမးျမန္းျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။

၁၃။ တေပါ စျဗဟၼစရိယဥၥ
အရိယာသစၥာန ဒႆနံ၊
နိဗၺာန သစၧိကိရိယာ စ၊
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
—————–
၁၃) အိုု….နတ္သား
ၿခိဳးျခံစြာ က်င့္ျခင္း၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုု က်င့္ျခင္း၊ အရိယာသစၥာတရားကိုု သိျမင္ရျခင္း၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကိုု မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုုိင္ျခင္း၊ ဤတရားေလးပါးကိုုလည္း ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။

၁၄။ ဖု႒ႆ ေလာကဓေမၼဟိ၊
စိတၱံ ယႆ န ကမၸတိ၊
အေသာကံ ၀ိရဇံ ေခမံ၊
ဧတံ မဂၤလ မုတၱမံ။
——————
၁၄) အိုု….နတ္သား
ေလာကဓံ ရွစ္ပါးတုုိ႕ႏွင့္ ေတြ႕ႀကံဳရေသာ ရဟႏၱာ အရွင္သူျမတ္၏ စိတ္သည္ မတုုန္မလႈပ္၊ မစုုိးမရိမ္၊ ရမၼက္ကင္း၏။ ေဘးကင္း၏။ ဤတရားေလးပါးတုုိ႕သည္ ျမတ္ေသာ မဂၤလာဟူ၍ သင္ မွတ္ဦးေလာ့။

၁၅။ ဧတာဒိသာနိ ကတြာန၊
သဗၺတၳ မပရာဇိတာ။
သဗၺတၳ ေသာတၳႎ ဂစၧႏၲိ၊
တံ ေတသံ မဂၤလ မုတၱမံ။
——————–
၁၅) အိုု….နတ္သား
ဤကဲ့သိုု႕ေသာ ၃၈-ပါး မဂၤလာတရားကိုု လက္ေတြ႕လုုိက္နာ က်င့္ႀကံျပဳလုုပ္ထားသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ မည္သည့္ေနရာတြင္ ေနေန မိမိအား ရန္သူတုုိ႕က မေအာင္ႏုုိင္ ကိစၥခပ္သိမ္းတြင္ ၿပီးၿငိမ္းခ်မ္းသာျခင္းသိုု႕ ေရာက္ကုုန္၏။ ထိုု ၃၈-ပါးေသာ တရားသည္သာလ ွ်င္ လူတကာ၊ နတ္တကာတုုိ႕အတြက္ ျမတ္ေသာမဂၤလာျဖစ္ေၾကာင္း၊ သင္မွတ္သားေလေလာ့။

***မဂၤလသုတၱံ နိ႒ိတံ။***

ရတနသုုတ္ ပါဠိႏွင့္ ျမန္မာျပန္

၁။ ပဏိဓာနေတာ ပ႒ာယ
တထာဂတႆ ဒသ ပါရမိေယာ၊
ဒသ ဥပပါရမိေယာ၊
ဒသ ပရမတၱ ပါရမိေယာတိ၊
သမတႎ သ ပါရမိေယာ၊
ပဥၥ မဟာပရိစၥာေဂ၊
ေလာကတၳ စရိယံ ဉာတတၳ စရိယံ၊
ဗုဒၶတၳ စရိယႏၲိ တိေႆာ စရိယာေယာ၊
ပစၧိမဘေ၀ ဂဗၻေ၀ါကၠႏၲႎ၊
ဇာတႎ အဘိ နိကၡမနံ၊
ပဓာနစရိယံ ေဗာဓိပလႅေကၤ မာရ၀ိဇယံ၊
သဗၺညဳတညာဏပၸဋိေ၀ဓံ၊
ဓမၼစကၠပၸ၀တၱနံ၊
န၀ ေလာကုတၱရဓေမၼတိ၊
သဗၺပိေမ ဗုဒၶဂုေဏ၊
အာ၀ေဇၨတြာ
ေ၀သာလိယာ တီသု ပါကာရႏၲ ေရသု၊
တိယာမရတၱႎ ပရိတၱံ ကေရာေႏၲာ၊
အာယသၼာ အာနႏၵတၳေရာ ၀ိယ၊
ကာ႐ုညစိတၱံ ဥပ႒ေပတြာ
——————-
၁) ဒီပကၤရာ ထြက္ခ်ာေသဌ္နင္း တရားမင္း၏ ေျခရင္းေတာ္တြင္ ဘုုရားဆုုကိုု ေတာင္းသည့္ကာလမွ အစျပဳ၍ ျမတ္စြာဘုုရား ျဖည့္ဆည္းပူးခဲ့ေသာ ပါရမီ (၁၀)ပါး၊ ဥပပါရမီ (၁၀)ပါး၊ ပရမတၳပါရမီ (၁၀)အားျဖင့္ အမ ွ် (၃၀)ေသာ ပါရမီတုုိ႕ကိုု လည္းေကာင္း၊ စြန္႕ျခင္းၾကီး ငါးပါးတုုိ႕ကိုု လည္းေကာင္း၊ ေလာက၏ အက်ိဳးစီးပြားအလုုိ႕ငွာ က်င့္ျခင္း၊ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တုုိ႕၏ အက်ိဳးစီးပြားအလိုု႕ငွာ က်င့္ျခင္း၊ ဘုုရားျဖစ္ျခင္း အက်ိဳးငွာ က်င့္ျခင္းဟုူေသာ စရိယသံုုးပါးတုုိ႕ကိုုလည္းေကာင္း ေနာက္ဆံုုးဘ၀တြင္ အမိ၀မ္းတြင္းတြင္ ပဋိသေႏၼယူေတာ္မူျခင္း၊ ေမြးဖြားျခင္း၊ ျမတ္ေသာ ေတာထြက္ျခင္း၊ ျပင္းစြာေသာ လံုု႕လျဖင့္ ကမၼ႒ာန္းအက်င့္ကိုု က်င့္ျခင္း၊ ေဗာဓိပလႅင္တြင္ မာန္ငါးပါးကိုု ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ကိုု ထုုိးထြင္း သိျမင္ရရွိျခင္း၊ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ျမတ္ကုုိ ေဟာၾကားျခင္း၊ ကိုုးပါးေသာ ေလာကုုတၱရာတရားတုုိ႕ကိုုလည္းေကာင္း၊ ဤသိုု႕လ ွ်င္ ျမတ္စြာဘုုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုုဏ္ေတာ္အားလံုုးတုုိ႕ကိုုလည္းေကာင္း၊ စိတ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ ေ၀သာလီျပည္၏ ၿမိဳ႕တံတုုိင္း သံုုးထပ္တုုိ႕၏ အၾကားတုုိ႕တြင္ ညဥ့္သံုုးယံ ကာလပတ္လံုုး ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ အရံအတားျပဳခဲ့ေသာ အရွင္အာနႏၵာ မေထရ္ျမတ္ကဲ့သုုိ႕ (သတၱ၀ါ)တုုိ႕အေပၚ သနားဂရုုဏာ စိတ္ထားလ်က္ (ရတနသုုတ္ပရိတ္ေတာ္)ကိုု ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုုန္စိုု႕။

၂။ေကာဍီ သတဟေႆသု
စကၠ၀ါေဠသု ေဒ၀တာ။
ယႆာဏံ ပဋဂၢဏွႏၲိ၊
ယဥၥ ေ၀သာလိယာ ပုေရ။

၃။ ေရာဂါ မႏုႆဒုဗၻိကၡ
သမၻဴတံ တိ၀ိဓံ ဘယံ။
ခိပၸ မႏၲရ ဓာေပသိ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ၊

———————–
၂-၃) ရတနသုုတ္ ပရိတ္ေတာ္၏ အာဏာစက္ကိုု စၾကာ၀ဠာ ကုုေဋတစ္သိန္းတြင္ ရွိၾကကုုန္ေသာ နတ္အေပါင္းတုုိ႕က ခံယူၾကကုုန္၏။ ဤပရိတ္ေတာ္သည္ ေ၀သာလီျပည္တြင္ က်ေရာက္ေသာ အနာေရာဂါေဘး၊ ဘီလူးေဘး၊ အစာငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္း ေဘးဟူေသာ ေဘးအႏၱရာယ္ႀကီး သံုုးမ်ိဳးကိုု လ်င္ျမန္စြာ ကြယ္ေပ်ာက္ေစႏုုိင္ခဲ့၏။ ယခုုအခါတြင္ ဤရတနသုုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကိုု ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ စုုေပါင္း ရြတ္ဆုုိၾကပါကုုန္စိုု႕။

၄။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊
ဘုမၼာနိ ၀ါယာနိ ၀ အႏၲလိေကၡ။
သေဗၺ၀ ဘူတာ သုမနာ ဘ၀ႏၲဳ၊
အေထာပိ သကၠစၥ သုဏႏၲဳ ဘာသိတံ။
—————————
၄) ေျမတြင္ တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစုုိး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တိ ံသာနတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာစေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤပရိတ္ရြတ္ရာ ေနရာအရပ္တြင္ အညီအညြတ္ ေရာက္ရွိလာၾကကုုန္ၿပီး နတ္ပရိသတ္အားလံုုး ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ၾကပါကုုန္။ ျမတ္စြာဘုုရားေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကိုုလည္း ရိုုေသေလးျမတ္စြာ နာယူၾကပါကုုန္။

၅။တသၼာ ဟိ ဘူတာ နိသာေမတ သေဗၺ၊
ေမတၱံ ကေရာထ မာႏုသိယာ ပဇာယ၊
ဒိ၀ါ စ ရေတၱာ စ ဟရႏၲိ ေယ ဗလႎ၊
တသၼာ ဟိ ေန ရကၡထ အပၸမတၱာ။
————————
၅) အိုု နတ္အေပါင္းတုုိ႕ ဤေနရာတြင္ အညီအညြတ္ အစည္းအေ၀းေရာက္ရွိၾကေသာ အသင္နတ္အမ်ား နားဆင္ၾကပါကုုန္။ လူတုုိ႕သည္ ေန႕ည မဟူ ၾကည္ျဖဴေလးျမတ္စြာ အသင္နတ္တုုိ႕အား ပူေဇာ္ပသမႈ ျပဳၾကပါသည္။ သိုု႕ျဖစ္ပါ၍ သင္တုုိ႕သည္ လူတုုိ႕အား ခ်စ္ခင္ၾကပါကုုန္။ မေမ့မေလ်ာ့ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါကုုန္။

၆။ ယံကိဥၥိ ၀ိတၱံ ဣဓ ၀ါ ဟုရံ ၀ါ၊
သေဂၢသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
နေနာ သမံ အတၳိ တထာဂေတန၊
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
———————–
၆) လူ႕ျပည္တြင္ ျဖစ္ေစ၊ နဂါးျပည္ ဂဠဳန္ျပည္တြင္ ျဖစ္ေစ၊ နတ္ျပည္တြင္ျဖစ္ေစ၊ အျမင့္အျမတ္ သတ္မွတ္သံုုးေဆာင္ၾကေသာ ဥစၥာရတနာတုုိ႕သည္ ရွိၾကကုုန္၏။ ထိုုရတနာတုုိ႕အနက္ ဘုုရားတည္းဟူေသာ ရတနာႏွင့္တူေသာ ရတနာဟူ၍ မရွိေခ်။ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ အရဟံစေသာ ဂုုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တုုိ႕ႏွင့္ ျပည့္စံုုေသာ ရတနာျမတ္ျဖစ္ပါေပသည္။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအမ်ား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။

၇။ ခယံ ၀ိရာဂံ အမတံ ပဏီတံ၊
ယဒဇၥ်ဂါ သက်မုနီ သမာဟိေတာ။
န ေတန ဓေမၼန သမတၳိ ကိဥၥိ၊
ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏိတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————–
၇) သာကီ၀င္မင္းတုုိ႕၏ အထြတ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ တည္ၾကည္လွေသာ သမာဓိစိတ္ ရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ကိေလသာတုုိ႕၏ ကုုန္ရာ ကင္းရာ မေသရာျဖစ္ေသာ အျမတ္နိဗၺာန္ကိုု သိရွိေတာ္ မူေလ၏။ (ေလာကတြင္) ထုုိနိဗၺာန္ဓါတ္ျမတ္ႏွင့္ ႏိႈင္းတုုစရာ ရတနာတစ္ခုုမွ မရွိပါေခ်။ နိဗၺာန္သည္ ကိေလသာ ကုုန္စင္ျခင္း စသည့္ ဂုုဏ္ေၾကာင့္ ရတနာျမတ္ျဖစ္ပါေပ၏။

ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သူေတာ္တကာ သတၱ၀ါမ်ား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၈။ ယံ ဗုဒၶေသေ႒ာ ပရိ၀ဏၰယီ သုစႎ၊
သမာဓိ မာနႏၲရိက ညမာဟဳ၊
သမာဓိနာ ေတန သေမာ န ၀ဇၨတိ၊
ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————
၈) ေသာတာပတၱိမဂ္ျဖင့္သိေသာ အပိုုင္းအျခားကိုု မလြန္ဘဲ သိတတ္ေသာ စင္လည္း စင္ၾကယ္လွေသာ အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္သည့္ သမာဓိကိုု ျမတ္စြာဘုုရား ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၏။ မဂ္၏ အျခားမဲ့တြင္ အက်ိဳးေပးတတ္၏ ဟူ၍လည္း ေဟာေတာ္မူ၏။

ထိုု အရဟတၱမဂ္ သမာဓိႏွင့္တူေသာ မည္သည့္ သမာဓိမ်ိဳးမွမရွိေခ်။ ထုုိသမာဓိသည္ စင္စစ္ျမတ္လွ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအမ်ား ပြားစီးတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၉။ေယ ပုဂၢလာ အ႒ သတံ ပသတၳာ၊
စတၱာရိ ဧတာနိ ယုဂါနိ ေဟာႏၲိ။
ေတ ဒကၡိေဏယ်ာ သုဂတႆ သာ၀ကာ၊
ဧေတသု ဒိႏၷာနိ မဟပၹလာနိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————-
၉) အရိယာပုုဂၢိဳလ္ (၈)ေယာက္တုုိ႕ကိုု ဘုုရားအစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုုိ႕ ခ်ီးမြမ္းၾကကုုန္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ပုုဂၢိဳလ္ (၁၀၈)ေယာက္တုုိ႕သည္ ျမတ္စြာဘုုရားခ်ီးမြမ္းထုုိက္ေသာ ပုုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကကုုန္၏။ ပုုဂၢိဳလ္အားျဖင့္ (၈)ေယာက္ (၄)စံုု ျဖစ္ၾကကုုန္၏။

ျမတ္စြာဘုုရား၏ တပည့္ သာ၀က ျဖစ္ၾကကုုန္ေသာ ထိုုပုုဂၢိဳလ္ ရွစ္ေယာက္ (၁၀၈)ေယာက္တုုိ႕သည္ ျမတ္ေသာအလွဴကိုု ခံယူထုုိက္ၾကကုုန္၏။ ထိုုပုုဂၢိဳလ္ျမတ္ (၈)ဦးတုုိ႕အား ေပးလွဴေသာ အလဴွ၀တၳဳတုုိ႕သည္ အက်ိဳးမ်ားစြာ ရွိၾကကုုန္၏။ ဘုုရားရွင္ ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူေသာ ထိုုအရိယာသံဃာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာပါေစသတည္း။

၁၀။ ေယ သုပၸယုတၱာ မနသာ ဒေဠႇန၊
နိကၠာမိေနာ ေဂါတမသာသနမွိ။
ေတ ပတၱိပတၱာ အမတံ ၀ိဂယွ၊
လဒၶါ မုဓာ နိဗၺဳတႎ ဘုဥၥမာနာ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————
၁၀) ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္တုုိ႕သည္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္တြင္ ခုုိင္ၿမဲျပင္းတန္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာ အားထုုတ္ၾက၍ ၀ဋ္ဒုုကၡမွလြတ္ေျမာက္ၾကရေလသည္။ နိဗၺာန္ကိုု အာရံုုျပဳေသာအားျဖင့္ ျဖစ္၍ ကိေလသာတုုိ႕မွကင္းကုုန္လ်က္ နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာကိုု ခံစားၾကရကုုန္၏။

အရဟတၱဖုုိလ္သိုု႕ေရာက္ၾကရကုုန္၏။ ရဟႏၱာ အရိယာသံဃာေတာ္တည္းဟူေသာ ရတနာသည္လညး္ ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား တုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၁။ ယထိႏၵခီေလာ ပထ၀ိႆိေတာ သိယာ၊
စတုဗၻိ ၀ါေတဟိ အသမၸကမၸိေယာ။
တထူပမံ သပၸဳရိသံ ၀ဒါမိ၊
ေယာ အရိယသစၥာနိ အေ၀စၥ ပႆတိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
—————————
၁၁) ေျမတြင္ ျမဳပ္ထားေသာ ေက်ာက္စာတုုိင္သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလျပင္းမုုန္တုုိင္းတုုိက္ခတ္မႈဒဏ္ေၾကာင့္ တုုန္လႈပ္ျခင္း မရွိေခ်။ အရိယာသစၥာေလးပါးကိုု ေသာတာပတၱိမဂ္ဥာဏ္ျဖင့္ သက္၀င္၍ သိျမင္ၿပီးေသာ ေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္ကိုု ထိုုေက်ာက္စာတုုိင္ႏွင့္ တူ၏ဟူ၍ျမတ္စြာဘုုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူေလ၏။ ဤသိုု႕လ ွ်င္ တုုန္လႈပ္ျခင္းကင္းေသာ ေသာတာပန္ အရိယာ သံဃာတည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား စီးပြားတုုိးတက္ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၂။ ေယ အရိယသစၥာနိ ၀ိဘာ၀ယႏၲိ၊
ဂမၻီရ ပေညန သုေဒသိတာနိ။
ကိဥၥာပိ ေတ ေဟာႏၲိ ဘုသံ ပမတၱာ၊
န ေတ ဘ၀ အ႒မ မာဒိယႏၲိ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————–
၁၂) နက္နဲေသာ ပညာရွိေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ေကာင္းစြာေဟာၾကားေတာ္မူထားေသာ အရိယာသစၥာတုုိ႕ကိုု သိျမင္ၿပီးျဖစ္၍ သတၱကၡတၱဳပရမေသာတာပန္ (ခုုႏွစ္ဘ၀က်န္ ေသာတာပန္) တုုိ႕သည္ တရားကိုု ပြားမ်ား အားထုုတ္ရန္ လြန္စြာ ေမ့ေလ်ာ့ေနပါျငားေသာ္လည္း ရွစ္ဘ၀ေျမာက္အထိ မျဖစ္ေတာ့ေခ်။ (ခုုႏွစ္ဘ၀မွာပင္ သတိျပန္ရ တရားအားထုုတ္ ရဟႏၱာျဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္ေလသည္) ဤသိုု႕လ ွ်င္ ရွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ဘ၀ကိုု ယူျခင္းမရွိေသာ သတၱကၡတၱဳပရမေသာတာပန္တည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသိုု႕ မွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေကာင္းေသာ အစီးအပြားျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။

၁၃။ သဟာ၀ႆ ဒႆနသမၸဒါယ၊
တယႆု ဓမၼာ ဇဟိတာ ဘ၀ႏၲိ။
သကၠာယ ဒိ႒ိ ၀ိစိကိစၧိတဥၥ၊
သီလဗၺတံ ၀ါပိ ယဒတၳိ ကိဥၥိ။
———————–
၁၃) အတၱဟူေသာ မိမိကိုုယ္ရွိ၏ဟူ၍ ခံယူျခင္း၊ ရွစ္ပါးေသာ ႒ာနတုုိ႕တြင္ ယံုုမွားျခင္း ႏြားလိုု၊ ေခြးလိုု က်င့္ၾကံျခင္းျဖင့္ သံသရာမွလြတ္ေျမာက္ႏုုိင္၏ဟုု အထင္မွားျခင္း၊ ဤအမွားသံုုးရပ္ကိုု ေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္သည္ ေသာတာပန္ ျဖစ္လ်င္ျဖစ္ျခင္း ပယ္စြန္႕ၿပီး ျဖစ္ေလ၏။ မည္သည့္မွားေသာ အယူကိုု မဆိုု ပယ္စြန္႕ေလ၏။

၁၄။ စတူဟပါေယဟိ စ ၀ိပၸမုေတၱာ၊
ဆစၥာဘိ ဌာနာနိ အဘဗၺ ကာတုံ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————
၁၄) ထိုုေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္ျမတ္သည္ အပါယ္ေလးပါးမွလြတ္ေလ၏။ လြန္ကဲေသာ အေၾကာင္းေျခာက္ရပ္တုုိ႕ကိုုလည္း မျပဳထုုိက္ေတာ့ေပ။ ဤသိုု႕လ ွ်င္ အယူမွား အယံုုမွား တရားသံုုးပါးကိုု ပယ္ႏုုိင္ေသာ ေသာတာပန္ အရိယာသံဃာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျဖစ္လာပါေစသတည္း။

၁၅။ ကိဥၥာပိ ေသာ ကမၼကေရာတိ ပါပကံ၊
ကာေယန ၀ါစာ ဥဒ ေစတသာ ၀ါ။
အဘဗၺေသာ တႆ ပဋိစၧဒါယ၊
အဘဗၺတာ ဒိ႒ပဒႆ ၀ုတၱာ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သစၥာန သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————–
၁၅) ေသာတာပန္ ပုုဂၢိဳလ္သည္ ကိုုယ္ျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ ႏႈတ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္ထဲက ျဖစ္ေစ မေကာင္းမႈ တစ္ခုုခုုကိုု အကယ္၍ ျပဳမိျငားအံ့ သူသည္ ထုုိ မေကာင္းမႈကိုု ဖံုုးကြယ္ဖုုိ႕ရာ မက်ိဳးစားေတာ့ေခ်။ ေသာတာပန္ဟူသည္ နိဗၺာန္ကိုု မဂ္ဥာဏ္ျဖင့္ ျမင္ၿပီးသူျဖစ္၍ မေကာင္းမႈကိုု သိုု၀ွက္ျခင္း မရွိေတာ့ေၾကာင္း ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏ ။

ဤသိုု႕လ ွ်င္ ျပဳမိေသာ မေကာင္းမႈကိုု ဖံုုးကြယ္ျခင္း မရွိေသာ ေသာတာပန္ သံဃာတည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။ ဤမွန္ကုုန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ခ်မ္းသာသုုခ ျဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၆။ ၀နပၸဂုေမၺ ယထ ဖုႆိတေဂၢ၊
ဂိမွာန မာေသ ပဌမသၼႎ ဂိေမွ။
တထူပမံ ဓမၼ၀ရံ အေဒသယိ၊
နိဗၺာနဂါမႎ ပရမံ ဟိတာရ။
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————-
၁၆) ေႏြဥတုု ေလးလတြင္ အဦးအစျဖစ္ေသာ (တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္မွ တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္အထိ) ေႏြလအတြင္းတြင္ အပင္တုုိင္း အပင္တုုိင္း ပင္လံုုးကၽြတ္ ပြင့္လ်က္ရွိေသာ ေတာအုုပ္သည္ အသေရ ရွိလွဘိသကဲ့သိုု႕ ထိုု ေတာအုုပ္နည္းတူ အသေရ ရွိလွေသာ နိဗၺာန္သိုု႕လည္း ေရာက္ေစတတ္ေသာ ပရိယတၳိတရားေတာ္ကိုု ျမတ္ေသာ ေလာကုုတၱရာအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ျမတ္စြာဘုုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ေလသည္။ ယင္းသိုု႕ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ေဒသနာေတာ္ရွင္ ဘုုရားရတနာေတာ္သည္လည္း မြန္ျမတ္လွေပ၏။  ဤသိုု႕ မွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအေပါင္းအား ေကာင္းေသာ စီးပြားခ်မ္းသာ ျဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၇။၀ေရာ ၀ရညဴ ၀ရေဒါ ၀ရာဟေရာ။
အႏုတၱေရာ ဓမၼ၀ရံ အေဒသယိ။
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————-
၁၇) မိမိကိုုယ္တုုိင္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူ၍ျမတ္ေသာ တရားကိုုလည္း သိျမင္ေတာ္မူေသာ ေလာကုုတၱရာ တရားျမတ္ကိုုလည္း သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေပးေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်ိဳးစီးပြားကိုုလည္း ေဆာင္ၾကဥ္းေတာ္ မူတတ္ေသာ မိမိထက္ သာလြန္သူ မရွိေသာ ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ကိုုပင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေလ၏။ ဤသိုု႕လ ွ်င္ သတၱ၀ါတုုိ႕၏ အိေျႏၵ အႏုုအရင့္ကိုု သိရွိ နားလည္လ်က္ တရားျမတ္ကိုု ေဟာၾကားတတ္ေသာ ဘုုရားတည္းဟူေသာ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပသည္။ ဤသိုု႕ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုုိင္း ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။

၁၈။ ခီဏံ ပုရာဏံ န၀ နတၳိ သမၻ၀ံ၊
၀ိရတၱစိတၱာ ယတိေက ဘ၀သၼႎ။
ေတ ခီဏဗီဇာ အ၀ိ႐ုဠႇိ စႏၵာ၊
နိဗၺႏၲိ ဓီရာ ယထာယံ ပဒီေပါ။
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
———————–
၁၈)ရဟႏၱာအရွင္သူျမတ္တုုိ႕သည္ တမလြန္ ဘ၀ကိုု လွမ္း၍ တပ္မက္ျခင္းစိတ္ မရွိကုုန္။ ရဟႏၱာတိုု႕အား ေရွ႕ေရွ႕ေသာ ဘ၀မ်ားစြာက ျပဳလုုပ္အားထုုတ္ခဲ့ဖူးသည့္ ကံေဟာင္း ကံၾကြင္းဟူသမ ွ် ကံေလၿပီ။ ဘ၀သစ္တြင္ ျဖစ္စရာကလည္း မရွိေတာ့ေပ။ ပညာဥာဏ္လည္း ရင့္သန္ႀကီးမားၾကကုုန္၏။ ထုုိရဟႏၱာ အရွင္သူျမတ္တုုိ႕သည္ (ေသေသာအခါ) ဤဆီမီးသည္ ၿငိမ္းေလသကဲ့သိုု႕ ၿငိမ္းေတာ္ မူၾကကုုန္၏ ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဘ၀သစ္ျဖစ္ျပန္ျခင္း မရွိေသာ  ရဟႏၱာ သံဃာေတာ္ျမတ္ ရတနာသည္လည္း ျမတ္လွေပ၏။

ဤမွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါအေပါင္းအား ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္ၾကပါေစသတည္း။

၁၉။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂထာနိ၊
ဘုမၼာနိ ၀ါယာနိ၀ အႏၲလိေကၡ။
တထာဂတံ ေဒ၀မႏုႆပူဇိတံ။
ဗုဒၶံ နမႆာမ သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————
၁၉ ) ေျမႏွင့္စပ္၍တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစိုုး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တၱိ ံသာ နတ္တုုိ႕သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာ စေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္ ဤေဒသတြင္ ညီညြတ္ေပါင္းစံုုမိၾကကုုန္၏။

ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ နတ္အေပါင္းက ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္မ်ား နည္းတူ ပြင့္ေတာ္မူလာေသာ နတ္လူအေပါင္းတုုိ႕က ပူေဇာ္ထုုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုုရားကိုု ရွစ္ခုုိးၾကကုုန္၏။ သတၱ၀ါအေပါင္းအား ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ပါေစသတည္း။

၂၀။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ
ဘုမ္မာနိ ၀ါ ယာနိ၀ အႏၲလိေကၡ၊
တထာဂတံ ေဒ၀မႏုႆ ပူဇိတံ။
ဓမ္မံ နမႆာမ သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————–
၂၀) ေျမႏွင့္စပ္၍တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစိုုး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တၱိ ံသာ နတ္တုုိ႕သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာ စေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္ ဤေဒသတြင္ ညီညြတ္ေပါင္းစံုုမိၾကကုုန္၏။

ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ နတ္အေပါင္းက ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္မ်ား ေဟာၾကားသည့္နည္းတူ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ လူအေပါင္း နတ္အေပါင္းတုုိ႕က ႏွစ္ေထာင္းအားရစြာ ပူေဇာ္ထုုိက္ေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကိုု ရွစ္ခိုုး ဦးညြတ္ၾကကုုန္၏။ သတၱ၀ါအေပါင္းလည္း ခ်မ္းသာသုုခ ရွိၾကပါေစသတည္း။

၂၁။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊
ဘုမ္မာနိ ၀ါ ယာနိ၀ အႏၲလိေကၡ၊
တထာဂတံ ေဒ၀မႏုႆ ပူဇိတံ၊
သံဃံ နမႆာမ သု၀တၳိ ေဟာတု။
————————–
၂၁) ေျမႏွင့္စပ္၍တည္ကုုန္ေသာ ဘုုမၼစိုုး၊ ရုုကၡစိုုး၊ စတုုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တၱိ ံသာ နတ္တုုိ႕သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္တြင္ ျဖစ္ကုုန္ေသာ ယာမာ၊ တုုသိတာ စေသာ နတ္တုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္ ဤေဒသတြင္ ညီညြတ္ေပါင္းစံုုမိၾကကုုန္၏။

ကၽြႏ္ုုပ္တုုိ႕ နတ္အေပါင္းက ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္မ်ားေခတ္မွာကဲ့သိုု႕ ေကာင္းစြာေပၚေပါက္လာေသာ နတ္လူတုုိ႕က ပူေဇာ္ထိုုက္ေသာ သံဃာေတာ္ျမတ္ရတနာကိုုလည္း ဦးညြတ္ရွိခိုုးၾကကုုန္၏။ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ေကာင္းေသာ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။

ရတနသုုတ္ၿပီးပါၿပီ။

ေမတၱာသုုတ္ ပါဠိႏွင့္ ျမန္မာျပန္

၁။ယႆာႏုဘာ၀ေတာ ယကၡာ၊
ေန၀ ဒေႆႏၲိ ဘီသနံ။
ယဥႇိ ေစ၀ါႏုယုဥၨေႏၲာ၊
ရတၱိႏၵိ၀ မတႏၵိေတာ။

ေမတၱသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေသာ ဘီလူး သရဲစေသာ နာနာဘာ၀တုိ႔သည္ မေျခာက္လွန္႔နုိင္ၾကကုန္၊ ယင္းသုတ္ကို ေန႔ညမျပတ္ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ေသာသူသည္

၂။ သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊
ပါပံ ကိဥၥိ န ပႆတိ။
ဧ၀မာဒိ ဂုဏူေပတံ။
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။

ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း၊ အိပ္ေနစဥ္လည္း အိပ္မက္ဆိုးမ်ား မျမင္မက္ျခင္းစေသာ အက်ိဳးဂုဏ္မ်ားရွိေသာေၾကာင့္ – အို သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုိ႔ ငါတုိ႔ ရြတ္ဆုိၾကပါစုိ႔…

 ၃။ကရဏီယ မတၳကုသေလန၊
ယႏၲ သႏၲံ ပဒံ အဘိသေမစၥ။
သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊
သု၀ေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနိ

အက်ိဳးစီးပြားလိုလား၍ လိမၼာကြ်မ္းက်င္ေသာအမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတို႔သည္ ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေသာ နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္တို႔ကို အာရုံျပဳကာ ယခုကဲ့သို႔ေမတၱာပြားမႈကို ျပဳသင့္ပါေပ၏၊ ထုိသို႔ ေမတၱာပြားလိုသူသည္ တစိုက္မတ္မတ္စြမ္းနုိင္ေအာင္ ပြားမ်ားအပ္၏၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ရိုးသားေျဖာင့္မတ္သင့္၏၊ အလြန္ ရိုးေျဖာင့္သူ ျဖစ္သင့္၏၊ ဆုံးမလြယ္သူ၊ သူတပါး၏စကားကို နာခံလြယ္သူျဖစ္ၿပီး ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလုံး သိမ္ေမြ႔ကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးျခင္းမာန္မာနလဲ မထားသင့္ေပ။ ၄။ သႏၲဳႆေကာ စ သုဘေရာ စ၊
အပၸကိေစၥာ စ သလႅဟုက၀ုတၱိ။
သႏၲိျႏၵိေယာ စ နိပေကာ စ၊
အပၸဂေဗၻာ ကုေလသြ န ႏုဂိေဒၶါ။

စားေသာက္စရာ၊ ေနစရာအရာရာတုိ႔တြင္ ရွိသမွ်ျဖင့္ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲလြယ္သူ ျဖစ္သင့္၏၊ ကိုယ့္၀မ္းတခါးအတြက္ လြယ္လင့္တကူေပ့ါပါးစြာ အသက္ေမြးနုိင္သူလည္း ျဖစ္သင့္၏၊ အပိုဗာဟိရ ကိစၥ နည္းပါးနုိင္သေလာက္ က်င့္သုံးသင့္၏၊  စိတ္သြားတုိင္းကိုယ္ပါေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္သင့္၏၊ ထုိ႔ျပင္သာမက မ်က္စိ၊ နားစေသာ ဣေျႏၵငါးပါးကို ထိန္းသိမ္းသူ၊ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္သူ၊ ဥာဏ္ပညာျဖင့္ ခ်င့္ခ်ိန္နုိင္သူလည္း ျဖစ္သင့္၏၊ ကိုယ့္နင့္ဆက္စပ္ေသာ သူအားလုံးတုိ႔အေပၚ၌ တြယ္တာမေနသင့္ေပ။ ၅။ န စ ခုဒၵ မာစေရ ကိဥၥိ၊
ေယန ၀ိညဴ ပေရ ဥပ ၀ေဒယ်ဳံ။
သုခိေနာ၀ ေခမိေနာ ေဟာႏၲဳ၊
သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၲဳ သုခိတတၱာ။

ေရွးေရွးေသာ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ မေကာင္းမႈမွန္သမွ် အေသးအမႊားေလးကအစ ဘာတစ္ခုမွ် မျပဳလုပ္ပါေစကုန္လင့္၊ သတၱ၀ါအားလုံးတုိ႔သည္ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ၍  ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း၊ ေဘးရန္ကင္းကြာ ခ်မ္းသာစြာ ေနနုိင္ၾကပါေစသတည္း၊ ၆။ ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၳိ၊
တသာ ၀ါ ထာ၀ရာ၀ န၀ေသသာ။
ဒီဃာ ၀ါ ေယ၀ မဟႏၲာ၊
မဇၥ်ိမာ ရႆကာ အဏုက ထူလာ။

ထြက္သက္၀င္သက္ အသက္ရႈေနၾကေသာ သတၱ၀ါမွန္သမွ်၊ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔တတ္ၾကေသာ ရဟႏၱာမျဖစ္ၾကေသးေသာ သတၱ၀ါမ်ား၊ မေၾကာက္မရြ႔ံ႕ တည္ၾကည္ၿငိမ္သက္ၾကေသာ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ႀကီးမ်ား၊ ခႏၶာကိုယ္ရွည္လ်ားေသာ သတၱ၀ါ၊ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးမားေသာ သတၱ၀ါ၊ မရွည္မတို၊ မႀကီး မေသး အလယ္အလတ္ျဖစ္ၾကေသာ သတၱ၀ါ၊ ခႏၶာကိုယ္ ဆူၿဖိဳးေသာသတၱ၀ါ၊ အားျဖင့္ ေနာက္ဆုံး အဏုျမဴတမွ် ေသးငယ္ကုန္ေသာ သတၱ၀ါေတြအပါအ၀င္ အားလုံးတုိ႔သည္ ေဘးရန္မရွိ ခ်မ္းသာပကတိရွိၾကပါေစ …

၇။ ဒိ႒ာ ၀ါ ေယ၀ အဒိ႒ာ၊
ေယ၀ ဒူေရ ၀သႏၲိ အ၀ိဒူေရ။
ဘူတာ၀ သမၻေ၀သီ၀၊
သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၲဳ သုခိတတၱာ။

မ်က္စိျဖင့္ ျမင္နုိင္ေသာျမင္ဖူးေသာသတၱ၀ါ၊ မျမင္နုိင္ေသာ၊ မျမင္ဖူးေသာသတၱ၀ါ၊ ကြ်နဳပ္ အေ၀းမွာ ရွိေနေသာ၊ အနီးနားမွာ ရွိေနေသာ၊ မနီးမေ၀းမွာ ရွိေနေသာသတၱ၀ါမ်ား၊ ေနာင္ဘ၀မျဖစ္ရေတာ့သည့္ ရဟႏၱာစေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္၄င္း၊ ေနာင္ဘ၀ျဖစ္ၾကအုံးမည့္ ပုထုဇဥ္ ေသကၡစေသာ သတၱ၀ါအားလုံးတို႔သည္၄င္း ေဘးရန္ကင္းကြာ ခ်မ္းသာၾကပါေစကုန္သတည္း၊ ၈။ န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊
နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥၥိ။
ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊
နာည မညႆ ဒုတၡ မိေစၧယ်။

တစ္ေယာက္ေယာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္ကို၊ တိရိစၦာန္တေကာင္က တစ္ေကာင္ကို ဘယ္လုိအေၾကာင္းေၾကာင့္မွ်၊ ဘယ္ေနရာမွာမဆုိ၊ စဥ္းလဲေကာက္က်စ္မေကာင္းႀကံျခင္း၊ မာန္မာနေထာင္လႊားကာ မထီမဲ့ျမင္ မျပဳၾကပါေစလင့္။

ကိုယ္ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ ေစာ္ကားပုတ္ခတ္ျခင္း၊ ေဒါသအာဃာတျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း သူတပါးဒုကၡေရာက္သည္ကို အလုိမရွိၾကပါေစကုန္လင့္။

၉။ မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ၊
မာယုသာ ဧကပုတၱ မနဳရေကၡ။
ဧ၀မၸိ သဗၺဘူေတသု၊
မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။

တစ္ဦးတည္းေသာ သားရွိေသာ မိခင္သည္ မိမိသားအေပၚ ေဘးရန္မက်ေရာက္ေအာင္ အသက္ေပးကာ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ အက်ိဳးေက်းဇူးအနႏၱမ်ားျပားလွေသာ ေမတၱာစိတ္ကို သတၱ၀ါအားလုံးတို႔အေပၚတြင္ ျဖန္႔က်က္ေနနုိင္ၾကပါေစ..

၁၀။ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသၼိ ံ၊
မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။
ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊
အသမၺာဓံ အေ၀ရ မသပတၱံ။

အထက္ဘ၀ဂ္ အရူပျဗဟၼာ့ဘုံတုိင္ေအာင္၊ ေအာက္အ၀ီစိအပါယ္ဘုံတုိင္ေအာင္၊ အလယ္အလတ္ လူ႔ဘုံ၊ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္၊ ရူပျဗဟၼာ့ဘုံ အပါအ၀င္ ေနရာမလပ္ အက်ိဳးအနႏၱမ်ားျပားလွေသာ၊ အတုိင္းအဆပမာဏ မေရတြက္နုိင္ေသာ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားမ်ားနုိင္ၾကပါေစ၊ အပိုင္းအျခားလြတ္ကင္း က်ဥ္းေျမာင္းျခင္းမရွိ၊ ကိုယ္တြင္းေဘးရန္လဲ မရွိ၊ ျပင္ပရန္သူလဲ မရွိပဲ ေအးခ်မ္းစြာ ေနနုိင္ၾကပါေစသတည္း၊ ၁၁။ တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷာ ၀၊
သယာေနာ ယာ၀တာႆ ၀ီတမိေဒၶါ။
ဧတံ သတႎ အဓိေ႒ယ်၊
ျဗဟၼ ေမတံ ၀ိဟာရ မိဓ မာဟု၊

ရပ္ေနစဥ္၊ လမ္းေလ်ာက္ေနစဥ္၊ ထုိင္ေနစဥ္၊ ခႏၶာကိုယ္လဲေလ်ာင္းေနစဥ္ ဘယ္အခ်ိန္မွာမဆုိ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မႈကင္း ၾကည္လင္ရႊင္ျပစြာျဖင့္ ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ သတိကို ထားနုိင္ၾကပါေစ.. ထုိကဲ့သို႔ ေမတၱာစိတ္ ျဖန္႔က်က္ကာ ေနျခင္းကိုပင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ျဗဟၼာႀကီးတို႔၏ ေနထုိင္ျခင္း ျဗဟၼ၀ိဟာရဟူ၍ ပညာရွိအေပါင္းတို႔ ဆုိၾကေပ၏။ ၁၂။ ဒိ႒ိဥၥ အႏု ပဂၢမၼ၊
သီလ၀ါ ဒႆေနန သမၸေႏၷာ။
ကာေမသု ၀ိနယ ေဂဓံ၊
န ဟိ ဇာတု ဂ ဗၻေသယ် ပုန ေရတိ။

ေမတၱသုတၱံ နိ႒ိတံ။

အၿမဲမျပတ္ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းပြားမ်ားေလ့ ရွိသူသည္၊ အယူလြဲမွား ေဖာက္ျပန္ေသာဘ၀သို႔ မေရာက္နုိင္ေတာ့ပဲ ေလာကုတၱရာသီလမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံၿပီး မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္မ်ားကိုပင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳရတတ္သည္၊ သက္ရွိ၊ သက္မဲ့ ၀တၱဳအာရုံ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔၌ မက္ေမာတြယ္တာမႈမ်ား ကင္းကြာကာ ေနာင္တဖန္ ပဋိသေႏၶတည္ေနရျခင္း ဇာတိဒုကၡကိုပင္ မခံစားရေတာ့ေပ။

ေမတၱာသုတ္ ျမန္မာျပန္အဓိပၸါယ္ ၿပီးပါၿပီ၊

ခႏၶသုုတ္ ပါဠိႏွင့္ ျမန္မာျပန္

၁။ သဗၺာသီ၀ိသဇာတီနံ၊
ဒိဗၺမႏၲာဂဒံ ၀ိယ။
ယံ နာေသတိ ၀ိသံ ေဃာရံ
ေသသဥၥာပိ ပရိႆယံ။
၂။ အာဏာေကၡတၱမွိ သဗၺတၳ၊
သဗၺဒါ သဗၺပါဏိနံ။
သဗၺေသာပိ နိ၀ါေရတိ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။

—————–
၁-၂ ။ ဤခႏၼသုုတ္ပရိတ္ေတာ္သည္ နတ္ေဆး နတ္မႏၱရားႏွင့္ တူ၏။ ေၿမြေလးမ်ိဳးတုုိ႕၏ ျပင္းထန္ေသာ အဆိပ္ကိုု ေပ်ာက္ကင္းေစ၏။ အာဏာေခတ္ဟုုေခၚေသာ စၾကာ၀ဠာ ကုုေဋတစ္သိန္းအတြင္းတြင္ သတၱ၀ါအမ်ားရွိၾက၏။ ေျမြႏွင့္ က်န္ေသာ သတၱ၀ါတုုိ႕၏ ေဘးရန္ကိုုလည္း တားျမစ္ႏုုိင္စြမ္းေပ၏။ ထိုု ပရိတ္ေတာ္ကိုု ယခုုအခါ ကၽြႏုု္ပ္တုုိ႕ စုုေ၀းရြတ္ဆိုုၾကပါကုုန္စိုု႕။

၃။ ၀ိ႐ူပေကၡဟိ ေမ ေမတၱံ။
ေမတၱံ ဧရာပေထဟိ ေမ။
ဆဗ်ာပုေတၱဟိ ေမ ေမတံ၊
ေမတၱံ ကဏွာေဂါတမေကဟိ စ။
———————-
၃။ ၀ိရူပကၡနဂါးမင္းႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏ္ုုပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ၊ ဧရာပထနဂါးမင္းတုုိ႕ႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏ္ုုပ္၏ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ၊ ဆဗ်ာပုုတၱနဂါးမင္းတုုိ႕ႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏုု္ပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ၊ ကဏွာနဂါးမင္းတုုိ႕ႏွင့္ အတူတကြ ကၽြႏုု္ပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ျဖစ္ပါေစ။

၄။ အပါဒေကဟိ ေမ ေမတၱံ၊
ေမတၱံ ဒြိပါဒေကဟိ ေမ။
စတုပၸေဒဟိ ေမ ေမတၱံ၊
ေမတၱံ ဗဟုပၸေဒဟိ ေမ။
—————-
၄။ အေျခမဲ့ေသာ သတၱ၀ါ၊ အေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ အေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ေျခေထာက္မ်ားစြာရွိေသာ သတၱ၀ါ၊ ဤသတၱ၀ါအားလံုုးႏွင့္ ကၽြႏ္ုုပ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အတူတကြ ျဖစ္ပါေစသတည္း။

၅။ မာ မံ အပါဒေကာ ဟႎသိ၊
မာ မံ ဟႎသိ ဒြိပါဒေကာ။
မာ မံ စတုပၸေဒါ ဟႎသိ၊
မာ မံ ဟႎသိ ဗဟုပၸေဒါ။
—————–
၅။ အေျခမဲ့ေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်သည္ ကၽြႏုု္ပ္ကိုု မညွင္းဆဲေစသတည္း။ အေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်သည္ ကၽြႏ္ုုပ္ကိုု မညွင္းဆဲေစသတည္း။ ေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်သည္ ကၽြႏ္ုုပ္ကိုု မညွင္ငးဆဲေစသတည္း။ ေျခေထာက္မ်ားစြာရွိေသာ သတၱ၀ါဟူသမ ွ်တုုိ႕သည္ ကၽြႏ္ုုပ္ကိုု မညွင္းဆဲေစသတည္း။

၆။ သေဗၺ သတၱာ သေဗၺ ပါဏာ၊
သေဗၺ ဘူတာ စ ေကာ၀လာ။
သေဗၺ ဘျဒာနိ ပႆႏၲဳ၊
မာ ကဥၥိ ပါပ မာဂမာ။
—————–
၆။ အာရံုုငါးပါးကိုု ခံုုမင္တတ္ေသာ သတၱ၀ါအားလံုုးတုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ အသက္ရွဴရိဳက္ေသာ သတၱ၀ါအားလံုုးတုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ ကိုုယ္ကာယ အထင္အရွားျဖစ္ေသာ သတၱ၀ါတုုိ႕သည္ လည္းေကာင္း၊ သတၱ၀ါတုုိင္း သတၱ၀ါတုုိင္းသည္ အေကာင္းအျမတ္တုုိ႕ကိုုသာ ျမင္ၾကပါေစ၊ အနည္းငယ္မ ွ်ေသာ မေကာင္းမႈသိုု႕ မေရာက္ၾကပါေစႏွင့္။

၇။ အပၸမာေဏာ ဗုေဒၶါ၊
အပၸမာေဏာ ဓေမၼာ။
အပၸမာေဏာ သံေဃာ
ပမာဏာ၀ႏၲာနိ သရီသပါနိ။
အဟိ ၀ိစၧိကာ သတပဒီ၊
ဥဏၰနာဘီ သရဗူ မူသိကာ။
——————-
၇။ (ကိေလသာသည္ ႏႈိင္းယွဥ္စရာ အေၾကာင္းပမာဏျဖစ္၏) ျမတ္စြာဘုုရားသည္ ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာမရွိ၊ တရားေတာ္လည္း ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာမရွိ၊ သံဃာေတာ္သည္လည္း ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာမရွိ၊ ကင္း၊ သန္း၊ ေျမြ၊ ကင္းပုုစြန္၊ ကင္းေျခမ်ား၊ ပင့္ကူ (ပင့္ကူနက္)၊ တက္တူ (အိမ္ေျမွာင္)၊ ၾကြက္စေသာ သတၱ၀ါတုုိ႕သည္ ပမာဏျပဳစရာ ကိေလသာ ရွိၾကကုုန္၏။

၈။ ကတာ ေမ ရကၡာ ကတံ ေမ ပရိတၱံ
ပဋိကၠမႏၲဳ ဘူတာနိ။
ေသာဟံ နေမာ ဘဂ၀ေတာ။
နေမာ သတၱႏၷံ သမၼာသမၺဳဒၶါနံ။
———————
၈။ ကၽြႏ္ုုပ္သည္ အေစာင့္အေရွာက္ကိုု ျပဳအပ္ၿပီးစ၊ အရံအတားကိုု ျပဳအပ္ၿပီး၊ သတၱ၀ါတုုိ႕သည္ ဖဲေရွာင္ၾကကုုန္ေလာ့၊ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ဘုုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုုရားအား ရွိခိုုးပါ၏။ ၀ိပႆီစေသာ ဘုုရားခုုႏွစ္ဆူတုုိ႕အားလည္း ဦးညႊတ္ ရွိခိုုးပါ၏။

ခႏၼသုုတ္ၿပီးပါၿပီ။

ေမာရသုတ္

၁။ ပူေရႏၲံ ေဘာဓိသမၻာေရ၊
နိဗၺတၱံ ေမာရေယာနိယံ။
ေယန သံ၀ိဟိတာ ရကၡံ၊
မဟာသတၱံ ၀ေနစရာ။
၂။စိရႆံ ၀ါယမႏၲာပိ၊
ေန၀ သကၡႎသု ဂဏွိတံု။
ျဗဟၼမႏၲ ႏၲိ အကၡာတံ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
—————–
၁-၂။ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္၏ အေျခခံအေဆာက္အဦးျဖစ္ေသာ ပါရမီတုုိ႕ကိုု ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူစဥ္အခါ ဥေဒါင္းမ်ိဳးတြင္ ျဖစ္ေတာ္မူခုုိက္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤေမာရပရိတ္ျဖင့္ မိမိကုုိယ္ကိုု ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ စီရင္ထားေလသည္။ မုုဆိုုးတုုိ႕သည္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းကိုု ဖမ္းယူရန္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဖမ္း၍ မရႏုုိင္ၾကကုုန္၊ ဤေမာရပရိတ္ကိုု ျမတ္ေသာ မႏၱရားဟူ၍ပင္ ျမတ္စြာဘုုရားေဟာၾကားခဲ့၏။ ယခုုအခါ ဤေမာရပရိတ္ေတာ္ကိုု ကၽြႏုု္ပ္တိုု႕ စုုေပါင္းရြတ္ဆုုိၾကကုုန္စိုု႕။

၃။ ဥေဒတယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊
ယရိႆ ၀ေဏၰာ ပထ၀ိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆာမိ ဟရိႆ၀ဏၰံ
ပထ၀ိပၸဘာသံ၊
တယာဇၨ ဂုတၱာ ၀ိဟေရမု ဒိ၀သံ၊
————————
၃။ ေနမင္းသည္ လူတုုိ႕၏ မ်က္စိသဖြယ္လည္းျဖစ္သည္။ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ မင္းလည္းျဖစ္၏။ ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အဆင္းလည္းရွိ၏။ ေျမျပင္တစ္ခုုလံုုးကိုု ထြန္းပေသာ အလင္းေရာင္လည္း ရွိ၏။ ယခုု ဤေနမင္းသည္ တက္လတ္ေပ၏။ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ေရႊဆင္းရွိေသာ ေျမျပင္တြင္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေသာ ဤေနမင္းကိုု ရွိခုုိးပါ၏။ ရိုုေသပါ၏။ ယေန႕ တစ္ေန႕လံုုး အသင္ေနမင္း၏ အေစာင့္အေရွာက္ကိုု ခံယူၿပီး ကၽြႏ္ုုပ္ေနပါအံ့။

၄။ေယ ျဗာဟၼဏာ ေ၀ဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၳဳ ဗုဒၶါနံ နမတၳဳ ေဗာဓိယာ၊
နေမာ ၀ိမုတၱာနံ နေမာ ၀ိမုတၱာယာ၊
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊
ေမာေရာ စရတိ ဧ သနာ။
————————
၄။ ျမတ္စြာဘုုရားတုုိ႕မည္သည္မွာ မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ကိုု အပျပဳကုုန္ၿပီးျဖစ္၏။ တရားအားလံုုးကိုု သိျမင္ေတာ္မူၾကၿပီးျဖစ္၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕အား ကၽြႏုု္ပ္ရွိခုုိးပါ၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕ကလည္း ကၽြႏုု္ပ္ကိုု ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစသတည္း၊ သစၥာေလးပါးကိုု သိျမင္ၿပီးေသာ ပုုဂိၢဳလ္တုုိ႕အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။  အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ ကိေလသာမွကင္းလြတ္ကုုန္ၿပီးေသာ ပုုဂၢိဳလ္တုုိ႕အားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ အရဟတၱဖိုုလ္တရားအားလည္း ရွိခိုုးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။

ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဘုုရားအေလာင္း ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤပရိတ္အရံအတားကိုု ျပဳဳၿပီးမွအစာရွာထြက္ေလ၏။

၅။ အေပတယံ စကၡဳမာ ဧကရာဇာ၊
ဟရိႆ၀ဏ္ေဏာ ပထ၀ိပၸဘာေသာ။
တံ တံ နမႆာမိ ဟရိႆ၀ဏၰံ
ပထ၀ိပၸဘာသံ၊
တယာဇၨ ဂုတၱာ ၀ိဟေရမု ရတၱႎ။
———————-
၅။ ေနမင္းသည္ လူတုုိ႕၏ မ်က္စိႏွင့္တူ၏။ ျမတ္ေသာမင္းလည္း ျဖစ္၏။ ေရႊအဆင္းအေရာင္လည္းရွိ၏။ ေျမျပင္တြင္လည္း ထြန္းလင္းေတာက္ပ၏။ ဤေနမင္းသည္ ယခုု၀င္ေလ၏။ ကၽြႏုု္ပ္သည္ ေရႊအဆင္းရွိေသာ ေျမျပင္တြင္ ေတာက္ပေသာအေရာင္ရွိေသာ ရွင္ေနမင္းကိုု ဦးညႊတ္ရွိခိုုးပါ၏။ ယခုု တစ္ညဥ့္ပတ္လံုုး အရွင္ေနမင္း၏ အေစာင့္အေရွာက္ခံယူ၍ ကၽြႏ္ုုပ္ေနပါအံ့။

၆။ ေယ ျဗဟၼဏာ ေ၀ဒဂူ သဗၺဓေမၼ၊
ေတ ေမ နေမာ ေတ စ မံ ပါလယႏၲဳ။
နမတၱဳ ဗုဒၶါနံ နမတၳဳ ေဘာဓိယာ။
နေမာ ၀ိမုတၱာနံ နေမာ ၀ိမုတၱိယာ။
ဣမံ ေသာ ပရိတၱံ ကတြာ၊
ေမာေရာ ၀ါသ မကပၸယိ။
—————-
၆။ မေကာင္းမႈဟူသမ ွ်ကိုု ဖယ္ရွားၿပီး တရားအလံုုးစံုုကိုု သိေတာ္မူကုုန္ေသာ ဘုုရားရွင္တုုိ႕အား ဦးညႊတ္ရွိခုုိးပါ၏။ ထိုုဘုုရားရွင္တုုိ႕သည္ ကၽြႏုု္ပ္ကိုု ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသတည္း။ သစၥာေလးပါးကိုု သိျမင္ၿပီးေသာ အရိယာပုုဂိၢဳလ္မ်ားလည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္အားလည္းေကာင္း၊ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖဲြ႕မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ ပုုဂၢိဳလ္တုုိ႕အား လည္းေကာင္း၊ အရဟတၱဖုုိလ္တရားအားလည္းေကာင္း ကၽြႏ္ုုပ္ရွိခုုိးပါ၏။ ဦးညြတ္ပါ၏။

ဤသိုု႕လ ွ်င္ ဥေဒါင္းမင္းသည္ ဤပရိတ္အရံအတားကိုု ျပဳ၍ ညဥ့္အခါတြင္ ေနေလ၏။

ေမာရသုုတ္ၿပီးပါၿပီ။

ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ိဳး
ေဆးခတ္ျခင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ မေကာင္းႀကံျခင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အလုုပ္တြင္ရိွေသာ ျပႆနာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လုုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးတုုိ႕ကိုု မခံရေအာင္ စြမ္း၏။

၀႗သုတ္ပါဠိႏွင့္ ျမန္မာျပန္

၁။ ပုေရႏ ၱံ ေဗာဓိ-သမၻာေရ၊ 
နိဗၺတၱံ ၀႗ ဇာတိယံ။
ယႆ ေတေဇန ဒါ၀ဂၢိ၊ 
မဟာ သတံၱ ၀ိ၀ဇၨယိ။
၁) သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကိုု ရရွိျခင္း၏ အေျခခံျဖစ္ေသာ ပါရမီတုုိ႕ကိုု ျဖည့္က်င့္ေသာ ဘုုရားအေလာင္းသည္ ႏုစဥ္ဘ၀က ငံုုးငွက္မ်ိဳးတြင္ ျဖစ္ရေလ၏။ ဘုုရားေလာင္း ငံုုးငယ္ကိုု ဤပရိတ္ေတာ္၏ တန္ခိုုးေၾကာင့္ ေတာမီးကြင္းရေလ၏။
————————-
၂။ ေထရႆ သာရိပုတၱႆ၊ 
ေလာက-နာေထန ဘာသိတံ။
ကပၸ႒ာယိ ံ မဟာ ေတဇံ၊ 
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂) ဤပရိတ္ေတာ္ကိုု ရွင္သာရိပုုတၱရာမေထရ္ျမတ္အား ျမတ္စြာဘုုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ ဤပရိတ္ေတာ္သည္ ကမၻာတည္လိမ့္မည္။ တန္ခိုုးလည္း လြန္စြာၾကီး၏။ ယခုုအခါ ထိုုငံုုးမင္း ပရိတ္ကိုု ကၽြႏုု္ပ္တုုိ႕ စုုေပါင္း ရြတ္ဆုုိၾကပါကုုန္စိုု႕။
————————
၃။ အတၳိ ေလာေက သီလ ဂုေဏာ၊
သစၥံ ေသာေစယ် ႏုဒၵယာ။
ေတန သေစၥန ကာဟာမိ၊
သစၥ-ကိရိယ မုတၱမံ။
၃) ေလာကတြင္ သီလ၏ ဂုုဏ္ေက်းဇူးသည္ ရွိေပ၏။ မွန္ကန္ေသာ သစၥာသည္ ရွိေပ၏။ ကိုုယ္ေရး၊ ႏႈတ္ေရး၊ စိတ္ေရး လံုုး၀ စင္ၾကယ္ျခင္းသည္ ရွိေပ၏။ သတၱ၀ါတုုိ႕အား ၾကင္နာသနားျခင္းသည္ ရွိေပ၏။ ဤသိုု႕ေသာ သစၥာစကားျဖင့္ အလြန္ေကာင္းျမတ္ေသာ သစၥာျပဳျခင္းကိုု ငါဘုုရားႏုုစဥ္က ျပဳခဲ့ဖူးေလၿပီ။
————————-
၄။ အာ၀ေဇၨတြာ ဓမၼဗလံ၊ 
သရိတြာ ပုဗၺေက ဇိေန။
သစၥ-ဗလ မ၀ႆာယ၊ 
သစၥ-ကိရိယ မကာသဟံ။
၄) သစၥာတရား၏ စြမ္းပကားကိုု ဆင္ျခင္သံုုးသပ္ၿပီး ေရွးေရွးေသာ ဘုုရားရွင္တုုိ႕ကိုု ေအာင္းေမ့သတိရၿပီး သစၥာ၏ အစြမ္းကိုု အမွီျပဳ၍ သစၥာျပဳခဲ့ဖူးေလၿပီ။
————————-
၅။ သႏိ ၱပကၡာ အ-ပတနာ၊ 
သႏိ ၱ ပါဒါ အ-၀ဥၥနာ။
မာတာ ပိတာစ နိကၡႏ ၱာ၊ 
ဇာတေ၀ဒ ပဋိကၠမ။
၅) အိုု ေတာမီး ငါ့မွာ အေတာင္တိုု႕ရွိပါေသာ္လည္း မပ်ံသန္းႏိုုင္ေသးေပ၊ ငါတုုိ႕ ေျခတုုိ႕ ရွိပါေသာ္လည္း မသြားတတ္ေသးပါ။ ငါ၏ မိဘတိုု႕သည္လည္း (ငါ့ကိုု ထား၍) ထြက္သြားၾကေလၿပီ။ အို … ေတာမီး ငါ့ကိုု ဖယ္ၾကဥ္ပါေလာ့။
—————————-
၆။ သဟ သေစၥ ကေတ မယွံ၊
မဟာ-ပဇၨလိေတာ သိခီ။
၀ေဇၨသိ ေသာဠသ ကရီသာနီ၊
ဥဒကံ ပတြာ ယထာ သိခီ။
သေစၥန ေမ သေမာ နတၳိ၊
ဧသာ ေမ သစၥပါရမီ။
၆) ခ်စ္သား သာရိပုုတၱရာ ဤကဲ့သိုု႕ ငါဘုုရားေလာင္း ငံုုးငယ္က သစၥာျပဳလုုိက္ေသာအခါ သစၥာျပဳၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေတာမီးသည္။ ေရသိုု႕ေရာက္၍ဖယ္ၾကဥ္ရသကဲ့သိုု႕  ငါ့ကိုု ဖယ္ၾကဥ္ေလ၏။ အရွိန္အလ ွ်ံႀကီးမားလွေသာ ေတာမီးသည္ မင္းပယ္ (၁၆)ပယ္ခန္႕မ ွ် ကြင္းေလ၏။ ခ်စ္သား သာရိပုုတၱရာ ငါ၏ သစၥာတရားႏွင့္တူေသာ တရားမည္သည္ မရွိေခ်။ ဤပါရမီကား ငါဘုုရား၏ သစၥာပါရမီပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ဓဇဂၢသုတ္ေတာ္ အနက္ႏွင့္ ပါဠိေတာ္

ျမတ္စြာဘုရားသခင္ထံမွာ ကမၼဌာန္း က်င့္နည္းမ်ားကို ေတာင္းခံ၍ သစ္တစ္ပင္ရင္း ၀ါးတစ္ပင္ေအာက္ လူသူကင္းရွင္း ဆိတ္ျငိမ္ျခင္း ရွိသည့္ ေနရာတုိ႔ကို ေရြးခ်ယ္၍ ဘာ၀နာ ကမၼဌာန္း စီးျဖန္းၾကသူမ်ားမွာ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္အားငယ္တတ္ၾကသည္။

တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနသျဖင့္ တုန္လူပ္ ေခ်ာက္ခ်ားတရားမရႏုိင္ဘဲ ကမၼ႒ာန္းအာရုံ ပ်က္စီးသူမ်ား ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးေလသည္။
ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ားအားလံုးအတြက္ ဓဇဂၢသုတ္ေတာ္ကို ရွင္ေတာ္ဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။
ဓဇဂၢသုတ္ေတာ္၏ အဓိပၸာယ္မွာ သိၾကားမင္းႏွင့္ အသူရာနတ္တုိ႔ စစ္ခင္းၾကေသာအခါ အသူရာတုိ႔က အင္အားၾကီးမားလာသျဖင့္ နတ္စစ္သည္မ်ား ေၾကာက္ရြံ႕ေနာက္ဆုတ္လာခဲ့ၾကသည္။
 ထုိေနာက္ဆုတ္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနေသာ နတ္မ်ားကို သိၾကားမင္းၾကီးက “မိမိ၏ေအာင္လံ တံခြန္ထိပ္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကေလာ့” ဟု ေၾကြးေၾကာ္လုိက္ေလသည္။ “မိမိ၏ အလံေတာ္ကို မျမင္ရပါက နတ္စစ္သူၾကီး ပဇာပတိ၏ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကေလာ့။ သို႔မဟုတ္ ၀ရုဏ နတ္စစ္သူၾကီး၏ အလံေတာ္ကို ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့။ သို႔မဟုတ္ ဤသာန နတ္စစ္သူၾကီး၏ အလံေတာ္ကို ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့”ဟု ေၾကြးေၾကာ္လုိက္ရာ နတ္စစ္သည္မ်ားသည္ သိၾကားမင္း၏ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ နတ္စစ္သူၾကီး ၃-ပါး၏ အလံေတာ္ ထိပ္ဖ်ားကိုလည္းေကာင္းၾကည့္၍ တုိက္ခုိက္ရာ အသူရာ စစ္သားမ်ား တပ္လန္႕ရူံးနိမ့္ျပီး သိၾကားမင္း၏ နတ္စစသည္မ်ားက ေအာင္ပြဲဆင္ခဲ့ၾကေလသည္။

ယင္းအျဖစ္အပ်က္ကို နမူနာယူ၍ ကမၼ႒ာန္းတရားကို အားထုတ္လုိသူမ်ားသည္လည္း အားငယ္လာလွ်င္၊ ၾကက္သီးထလာပါလွ်င္ နတ္စစ္သည္မ်ား သိၾကားမင္း၏ အလံေတာ္ထိပ္ဖ်ားကို ၾကည့္၍ ရဲရင့္စိတ္ သတၱိမ်ား ေပၚလာကာ ေအာင္ပြဲရသကဲ့သို႔ –
ငါဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး တည္းဟူေသာ ဘုရားအလံေတာ္၊ ဂုဏ္ေတာ္ေျခာက္ပါးရွိေသာ တရားအလံေတာ္၊ ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးရွိေသာ သံဃာအလံေတာ္မ်ားကို စိတ္တြင္ ရည္ရြယ္မွန္းဆ ၾကည္ညိဳလုိက္ပါက ေပါက္ေျမာက္ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု သိၾကားမင္း၏ အလံေတာ္ႏွင့္ ဥပမာတင္စား၍ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မႈသည့္ အခ်ိန္ကစ၍ ဓဇဂၢသုတ္ေတာ္ ျဖစ္ေပၚရြတ္ဆုိခဲ့ၾကပါသတည္း။




 ၇-ဓဇဂၢသုတ္ အနက္ႏွင့္ ပါဠိ

၇၈။ ယႆ၊ အၾကင္ဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို။ အႏုႆရေဏနာပိ၊ ေအာက္ေမ့ကာ မွ်တည္းျဖင့္လွ်င္။ အႏၱလိေကၡပိ၊ ေကာင္းကင္၌ တည္ကုန္လ်က္လည္း။ ပါဏိေနာ၊ သတၱ၀ါတုိ႔သည္။ ဘူမိယံ၀ိသ၊ ေျမ၌ကဲ့သို႔။ သဗၺတာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ အျပားအားျဖင့္။ ပတိ႒ံ၊ တည္ရာကို။ အဓိဂစၦႏိ ၱ၊ ရကုန္၏။

၇၉။ ယကၡာေစာရာဒိ သမၻ၀ါ၊ ဘီလူး, သူခုိးစသည္တုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ။ သဗၺဴပဒၵ၀ ဇာလမွာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ ဥပဒၵေ၀ါ တည္းဟူေသာ ကြန္ရက္မွ။ မုတၱာနံ၊ လြတ္ကုန္ေသာ သူတုိ႔ကို။ ဂဏနာ၊ ေရတြက္ျခင္းသည္။ နစအတၳိ၊ မရွိသာလွ်င္ကတည္း။ တံ ပရိတၱံ၊ ထုိဓဇဂၢသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို။ ေဟ၊ အရွင္သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔။ မယံ၊ ငါတုိ႔သည္။ ဘဏာမ၊ ရြတ္ၾကကုန္အံ့။————————————–
၇၈။ ယႆာ ႏုႆရေဏနာပိ၊
အႏ ၱလိေကၡပိ ပါဏိေနာ။
ပတိ႒ မဓိဂစ ၦႏိ ၱ၊
ဘူမိယံ ၀ိယ သဗၺထာ။  ၇၉။ သဗၺဳ ပဒၵ၀-ဇာလမွာ၊
ယကၡ-ေစာရာဒိ သမၻ၀ါ။
ဂဏနာ နစ မုတၱာနံ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၈၀-၈၁။ ဘေႏၱ မေဟာကႆပ၊ အရွင္မဟာကႆပ။ ဣဒံ ဓဇဂၢံ၊ ဤ ဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို။ ေမ-မဟာ အာနႏၵ-ေတၱရန၊ ငါအာနႏၵမေထရ္သည္။ ဧ၀ံ၊ ဤသို႔။ သုတံ၊ ၾကားလုိက္ရ၏။ တစ္နည္းကား-ဘေႏၱမဟာကႆပ၊ အရွင္မဟာကႆပ။ ဣဒံ၊ ဤဓဇဂၢသုတ္ ပရိတ္ေတာ္တုိ႔။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သမၼဳခါ၊ မ်က္ေမွာက္ေတာ္မွ။ ေမ၊ ငါ၏။ သုတံ၊ ၾကားျခင္းသည္ကား။ ဧ၀ံ၊ ဤသို႔လွ်င္တည္း။ ဧတံ၊ တစ္ပါးေသာ။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂ၀ါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ သာ၀တၳိယံ၊ သာ၀တၳိျပည္၌။ အနာထပိ႑ိကႆ၊ အနာထပိဏ္သူေဌး၏။ အာရာေမ၊ ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ ဖြယ္ရွိေသာ။ ေဇတ၀ေန၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌။ ၀ိဟရတိ၊ ေနေတာ္မူ၏။ ထၾတေခါ၊ ထုိသို႔ ေနေတာ္မူေသာအခါ၌လွ်င္။ ဘဂ၀ါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ဘိကၡေ၀ါတိ၊ ရဟန္းတုိ႔ဟူ၍။ ဘိကၡဴ၊ ရဟန္းတုိ႔ကို။ အာမေႏၱသိ၊ အာလပတိေခၚေတာ္မူ၏။ ဘဒၵေႏၱသိ၊ ေၾသာ္-အရွင္ဘုရားဟူ၍။ ေတဘိကၡဴ၊ ထုိရဟန္းတုိ႔သည္။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ဧတံ၊ ဤသို႔ေသာ စကားကို။ အေ၀ါစ၊ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔။ ဘူတပုဗၺံ၊ ေရွး၌ ျဖစ္ဖူးသည္ကား။ ေဒ၀ါ သုရသဂၤါေမာ၊ တာ၀တိ ံသာနတ္, အသူရာနတ္ တို႔၏ စစ္သည္သည္။ သမုဗ်ဴေဠွာ၊ ေကာင္းစြာ တတ္သည္။ အေဟာသိ၊ ျဖစ္၏။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ အထေခါ၊ ထုိအခါ၌။ ေဒ၀ါနံ၊ နတ္တုိ႔၏။ ဣေႏၷာ၊ အရွင္ျဖစ္ေသာ။ သေကၠာ၊ သိၾကားမင္းသည္။ တာ၀တိ ံေသ၊ တာ၀တိ ံ သာနတ္ျပည္၌ ေနကုန္ေသာ။ ေဒေ၀၊ နတ္တုိ႔ကို။ အာမေႏၱသိ၊ ေခၚေတာ္မူ၏။ မာရိသာ၊ ငါႏွင့္ တူကုန္ေသာ အခ်င္းနတ္တုိ႔။ သဂၤါမဂတာနံ၊ စစ္ေျမအရပ္၌ သြားကုန္ေသာ။ ေ၀ါေဒ၀ါနံ၊ သင္နတ္တုိ႔အား။ ဘယံ၀ါ၊ ေၾကာက္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ ဆမိၻတတၱံ၀ါ၊ ကိုယ္ခက္ထေရာ္ရွိေသာ အျဖစ္သည္လည္းေကာင္း။ ေလာမဟံေသာ၀ါ၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ သေစ၊ အကယ္၍။ ဥပၸေဇၨယ်၊ ျဖစ္ျငားအံ့။ တသိၼ ံသမေယ၊ ထုိသို႔ ျဖစ္ေသာအခါ၌။ မေမ၀၊ ငါ၏သာလွ်င္။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ ၾကည့္ကုန္ေလာ့။ ဟိ၊ သင့္စြာ။ မမ၊ ငါ၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥလႅာကယကံ၊ ၾကည့္ကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံဘယံဒါ၊ အၾကင္ေၾကာက္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ ယံဆမိၻ တတၱံ၀ါ၊ အၾကင္ကိုယ္ခက္ထေရာ္ ရွိေသာ အျဖစ္သည္လည္းေကာင္း။ ယာ ေလာမဟံေသာ၀ါ၊ အၾကင္ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းသည္ လည္းေကာင္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္တံုအံ့။ ေသာ၊ ထုိဘယ, ဆမၻိတတၱ, ေလာမဟံသသည္။ ပဟီယိႆတိ၊ ေပ်ာက္လတၱံ႕သတည္း။
—————————————-
၈၀။ ဧ၀ံ ေမ သုတံ –
ဧကံ သမယံ ဘဂ၀ါ သာ၀တၳိယံ ၀ိဟရတိ
ေဇတ၀ေန အ-နာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။
 ၈၁။ တၾတေခါ ဘဂ၀ါ ဘိကၡဴ အာမေႏၱသိ ဘိကၡေ၀ါ တိ။
ဘဒေႏ ၱ တိ ေတ ဘိကၡဴ ဘဂ၀ေတာ မစၥေႆာသံု။
ဘဂ၀ါ ဧတဒေ၀ါစ၊ ဘူတပုဗၺံ ဘိကၡေ၀ ေဒ၀ါသုရ သဂၤါေမာ သမုပ ဗ်ဴေဠွာ အေဟာသိ။
အထေခါ ဘိကၡေ၀ သေကၠာ ေဒ၀ါနမိေႏၵာ ေဒေ၀ တာ၀တိ ံေသ အာမေႏၱသိ၊
သေစမာရိသာ ေဒ၀ါနံ သဂၤါမဂတာနံ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ၀ါ ဆမိၻ တတၱံ ၀ါ ေလာမ ဟံေသာ ၀ါ၊ မေမ၀တသိၼ ံ သမေယ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။
မမံ ဟိ ေ၀ါ ဓဇဂၢံံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ၀ါ ဆမိၻ တတၱံ ၀ါ ေလာမ-ဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာပဟီယိႆတိ။

၈၂။ ေမ၊ ငါ၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ေစ၊ အကယ္၍။ ေနာ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ မၾကည့္မိကုန္အံ့။ အထ၊ ထုိသို႔ မၾကည့္မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိ အမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ ၾကည့္ကုန္ေလာ့။ ဟိ၊ သင့္စြာ။ ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိ အမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇာႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာကယတံ၊ ၾကည့္ကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံဘယံ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ ယံဆမိၻတတၱံ၀ါ၊ အၾကင္ကိုယ္ ခက္ထေရာ္ရွိေသာ အျဖစ္သည္လည္းေကာင္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီး ေမြးညင္းထျခငး္သည္ လည္းေကာင္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္တံုအံ့။ ေသာ၊ ထုိဘယ, ဆမိၻတတၱ, ေလာမဟံသသည္။ ပဟီယိႆတိ၊ ေပ်ာက္လတၱံ႕သတည္း။
—————————————–
၈၂။ ေနာ ေစ ေမ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။
အထ ပဇာပတိႆေဒ၀-ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။
ပဇာပတိႆ ဟိ ေ၀ါ ေဒ၀-ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမိၻ တတၳံ ၀ါ ေလာမ ဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာ ပဟီယိႆတိ။ ၈၃။ ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိ အမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ေစ၊ အကယ္၍။ ေနာ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ မၾကည့္မိကုန္အံ့။ အထ၊ ထုိသို႔ မၾကည့္မိကုန္သည္ရွိေသာ္။ ၀ရုဏႆ၊ ၀ရုဏအမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ ၾကည့္ကုန္ေလာ့။ ဟိ၊ သင့္စြာ။ ၀ရုဏႆ၊ ၀ရုဏအမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာကယတံ၊ ၾကည့္ကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံဘယံ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ ယံဆမၻိတတၱံ၀ါ၊ အၾကင္ကိုယ္ခက္ထေရာ္ရွိေသာ အျဖစ္သည္လည္းေကာင္း။ ေယာေလာမဟံေသာ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္း သည္လည္းေကာင္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္တံုအံ့။ ေသာ၊ ထုိဘယ, ဆမိၻတတၱ, ေလာမဟံသသည္။ ပဟီယိႆတိ၊ ေပ်ာက္လတၱံ႕သတည္း။
———————————————-
၈၃။ ေနာ ေစ ပဇာပတိႆ ေဒ၀-ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ၀ရုဏႆ ေဒ၀ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာယ၊ ၀ရုဏႆ ဟိ ေ၀ါ ေဒ၀ ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမိၻ တတၱံ ၀ါေလာမ ဟံေသာ၀ါ၊ ေသာပဟီယိႆတိ။

၈၄။ ၀ရုဏႆ၊ ၀ရုဏအမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ေစ၊ အကယ္၍။ ေနာ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ မၾကည့္မိကုန္အံ့။ အထ၊ ထိုသို႔ မၾကည္မိကုန္သည္ ရွိေသာ္။ ဤသာနႆ၊ ဤသာန-အမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ ၾကည့္ကုန္ေလာ။ ဟိ၊ သင့္စြ။ ဤသာနႆ၊ ဤသာသန အမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာကယတံ၊ ၾကည့္ကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံဘယံ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္ခက္ထေရာ္ရွိေသာ အျဖစ္သည္ လည္းေကာင္း။ ေယာေလာမဟံေသာ၀ါ၊ အၾကင္ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္း သည္လည္းေကာင္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္တံုတံ့။ ေသာ၊ ထုိဘယ, ဆမိၻတတၱ, ေလာမဟံသသည္။ ပဟီယိႆတိ၊ ေပ်ာက္လတၱံ႕သတည္း။ ဣတိ၊ ဤသို႔။ သေကၠာ၊ သိၾကားမင္းသည္။ တာ၀တိ ံသာ၊ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ ေနကုန္ေသာ။ ေဒ၀၊ နတ္တုိ႔ကို။ အာမေႏၱသိ၊ မိန္႔ေတာ္မူ၏။

—————————————
၈၄။ ေနာ ေစ ၀ရုုုုုုုဏႆ ေဒ၀ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဤသာနႆ ေဒ၀ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာယ။
ဤသာနႆ ဟိ ေ၀ါ ေဒ၀-ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမၻိ တတၱံ ၀ါ ေလာမ-ဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာ ပဟီယိႆတီတိ။

၈၅။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ေဒ၀ါနံ၊ နတ္တုိ႔၏။ ဣႆ၊ အရွင္ျဖစ္ေသာ။ သကၠႆ၊ သိၾကားမင္း၏။ တံေခါ ပန ဓဇဂၢံ၊ ထုိတံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာကယတံ၀ါ၊ ၾကည့္ေသာ နတ္တုိ႔အားလည္းေကာင္း။ ပဇာပတိႆ၊ ပဇာပတိ အမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာက ယတံ၀ါ၊ ၾကည့္ကုန္ေသာ နတ္တုိ႔အားလည္းေကာငး္။ ၀ရုဏႆ၊ ၀ရုဏ အမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာကယတံ ၀ါ၊ ၾကည့္ေသာနတ္တို႔အား လည္းေကာင္း။ ဤသာနႆ၊ ဤသာန အမည္ရွိေသာ။ ေဒ၀ရာဇႆ၊ နတ္မင္း၏။ ဓဇဂၢံ၊ တံခြန္ဖ်ားကို။ ဥေလႅာကယတံ ၀ါ၊ ၾကည့္ေသာ နတ္တို႔အားလည္းေကာင္း။ ယံဘယံ ၀ါ၊ အၾကင္ ေၾကာက္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ ယံဆမိၻတတၱံ ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္ခက္ထေရာ္ရွိေသာ အျဖစ္သည္ လည္းေကာင္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္း သည္လည္းေကာင္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္တံုအံ့။ ေသာ၊ ထုိဘယ, ဆမိၻတတၱ, ေလာမဟံသသည္။ ပဟဒီေယထာပိ၊ ေပ်ာက္သည္မူလည္း ျဖစ္ရာ၏။ ေနာ ပဟီေယထာပိ၊ မေပ်ာက္သည္ မူလည္း ျဖစ္ရာ၏။
——————————————–
၈၅။ တံ ေခါ ပန ဘိကၡေ၀ ၀ါ ေဒ၀ါန မိႏၵႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ, ပဇာပတိႆ ၀ါ ေဒ၀-ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ, ၀ရုဏသ ၀ါ ေဒ၀-ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ, ဤသာနႆ ၀ါ ေဒ၀-ရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ၀ါ ဆမိၻ တတၱံ ၀ါ ေလာမ-ဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာ ပဟီေယထာပိ, ေနာပဟီေယထ။  ၈၆။ တံ၊ ထုိေပ်ာက္ျခင္း, မေပ်ာက္ျခင္းသည္။ ကိႆ-ေဟတု၊ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ေဒ၀ါနံ၊ နတ္တုိ႔၏။ ဣေႏၵာ၊ အရွင္ျဖစ္ေသာ။ သေကၠာ၊ သိၾကားမင္းသည္။ အ၀ီတရာဂါ၊ မကင္းေသာ ရာဂရွိ၏။ အ၀ီတေဒါေသာ၊ မကင္းေသာ ေဒါသရွိ၏။ အ၀ီတေမာေဟာ၊ မကင္းေသာ ေမာဟရွိ၏။ ဘီရူ၊ ေၾကာက္တတ္၏။ ဆမိၻ၊ ကိုယ္ခက္ထေရာ္ရွိတတ္၏။ ဥၾတာသီ၊ လန္႔တတ္၏။ ပလာယီ၊ ေျပးတတ္၏။
——————————————————-
၈၆။ တံ ကိႆ ေဟတု၊ သေကၠာ ဟိ ဘိကၡေ၀ ေဒ၀ါ  န မိေႏၵာ အ-၀ီတ ရာေဂါ အ-၀ီတေဒါေသာ အ၀ီတ ေမာေဟာ ဘီရု ဆမီၻ ဥၾတာသီ ပလာယီတိ။  ၈၇။ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ အဟဥၥ၊ ငါသည္ကား။ ေခါ၊ အကယ္မလြဲသျဖင့္။ ဧ၀ံ၊ ဤသို႔။ ၀ဒါမိ၊ ေဟာ၏။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔။ အရည ဂတာနံ၀ါ၊ ေတာ၌မူလည္း ေနကုန္ထေသာ။ ရုကၡမူလဂတာနံ၀ါ၊ သစ္ပင္ရင္း၌မူလည္း ေနကုန္ထေသာ။ သုညဂါရ ဂတာနံ၀ါ၊ ဆိတ္ျငိမ္ရာအရပ္၌ မူလည္း ေနကုန္ထေသာ။ တုမွာကံ၊ သင္တုိ႔အား။ ဘယံ၀ါ၊ ေၾကာက္ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း။ ဆမၻိတတၱံ၀ါ၊ ကိုယ္ခက္ထေရာ္ရွိေသာ အျဖစ္သည္လည္းေကာင္း။ ေလာမဟံေသာ၀ါ၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ သေစ၊ အကယ္၍။ ဥပၸေဇၨယ်၊ ျဖစ္တံုအံ့။ တသိၼ ံ သမေယ၊ ထုိဘယ, ဆမိၻ တတၱ, ေလာမဟံသျဖစ္ေသာအခါ၌။ မေမ၀ မမံဧ၀၊ ငါဘုရား၏ ဂုဏ္ကိုသာလွ်င္။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ကုန္ေလာ့။
———————————–
၈၇။ အဟဥၥ ဘိကၡေ၀ ဧ၀ံ ၀ဒါမိ၊ သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေ၀ အရည-ဂတာနံ ၀ါ ရုကၡမူလ-ဂတာနံ ၀ါ သုညာဂါရ-ဂတာနံ ၀ါ ဥပေဇၨယ် ဘယံ၀ါ ဆမီၻတတၱံ၀ါ ေလာမဟံေသာ၀ါ မေမ၀ တသိၼ ံသမေယ အႏုႆေရယ်ာထ။ ၈၈။ ေသာဘဂ၀ါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ ဤသို႔ ကိေလသာတုိ႔မွ ေ၀းေတာ္မူေသာေၾကာင့္လည္း။ ၀ါ၊ ကိေလသာ ရန္တုိ႔ကို သတ္ျဖတ္ေတာ္ မူတတ္ေသာေၾကာင့္ လည္း။ ၀ါ သံသရာစက္၏ အကန္႔တုိ႔ကို ဖ်က္ဆီးေတာ္မူတတ္ေသာေၾကာင့္လည္း။ ၀ါ၊ ပစၥည္းေလးပါး စေသာ ပူေဇာ္ အထူးကို ခံေတာ္မူထုိက္ေသာေၾကာင့္လည္း။ ၀ါ၊ ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ မေကာင္းမူကို ျပဳေတာ္မမူေသာေၾကာင့္လည္း။ အရဟံ၊ အရဟမည္ေတာ္မူ၏။ ေသာဘဂ၀ါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ဣတိပိ၊ ဤသို႔ ေကာင္းစြာ သယဗၻဴဉာဏ္ျဖင့္ မိမိ အလိုကို သစၥာေလးပါး တရားတို႔ကို သိေတာ္မူတတ္ေသာေၾကာင့္လည္း။ သမၼာသမၺဳေဒၶါ၊ သမၼာသမၺဳဒၶ မည္ေတာ္မူ၏။
————————————
၈၈။ ဣတိပိေသာ ဘဂ၀ါ အရဟံ၊ သမၼာသမၺဳေဒၶါ၊ ၀ိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ၊ သုဂေတာ၊ ေလာက၀ိဒူ၊ အႏုတၱေရာ ပုရိသ-ဒမၼသာရထိ၊ သတၳာေဒ၀ မနုႆာနံ၊ ဗုေဒၶါ ဘဂ၀ါတိ။

၈၉။ ဟိ၊ သင့္စြာ။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔။ မမံ၊ ငါဘုရား၏ ဂုဏ္ကို။ အႏုႆရတံ၊ ေအာက္ေမ့ကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံဘယံ၀ါ၊ အၾကင္ ေၾကာက္ျခင္း သည္လည္းေကာင္း။ ယံဆမိၻတတၱံ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္ခက္ထေရာ္ရွိေသာအျဖစ္ သည္လည္းေကာင္း။ ေယာေလာမဟံေသာ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခငး္သည္ လည္းေကာင္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္တံုအံ့ေသာ၊ ထုိဘယ, ဆမီၻတတၱ, ေလာမဟံသသည္။ ပဟီယိႆတိ၊ ေပ်ာက္လတၱံ႕သတည္း။
—————————————–
၈၉။ မမံ ဟိ ေ၀ါ ဘိကၡေ၀ အနုႆရတံ ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမိၻတတၱံ ၀ါ ေလာ-မဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာ ပဟီယိႆတိ။  ၉၀။ မံ၊ ငါဘုရား၏ ဂုစ္ကို။ ေစ၊ အကယ္၍။ ေနာအနုႆေရယ်ာထ၊ မေအာက္ေမ့ မိကုန္အံ့။ အထ၊ ထုိသို႔ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ ရွိေသာ္။ ဓမၼံ၊ ငါေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ကို။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ကုန္ေလာ့။
————————————
၉၀။ ေနာ ေစ မံ အႏုႆေရယ်ာထ၊
ကထ ဓမၼံ အႏုႆေရယ်ာထ။  ၉၁။ ဘဂ၀တာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ သြာကၡာေတာ၊ ေကာင္းစြာ ေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ။ ဓေမၼာ၊ တရားေတာ္သည္။ သႏၵိ႒ိေကာ၊ မ်က္ေမွာက္၌။ အက်ိဳးကိုေပးတတ္၏။ အကာလိေကာ၊ အခါမလင့္ အက်ိဳးကို ေပးတတ္၏။ ဧဟိပႆိေကာ၊ လာလွည့္ရူလွည့္ဟူေသာ စကားကို ဆုိထုိက္၏။ ၾသပေနယ်ိေကာ၊ နတ္ရြာ နိဗၺာန္သို႔ ေဆာင္ျခင္းကို ထုိက္၏။ ပစၥတၱံ-ပဋိအတၱံ၊ အသီးသီး မိမိတုိ႔၌။ ၀ိညဴဟိ၊ မဂၢ႒ာန္ေလးေယာက္, ဖလ႒ာန္ေလးေယာက္ ျဖစ္ေသာ ပညာရွိတုိ႔သည္။ ေ၀ဒိတေဗၺာ၊ သိအပ္ ခံစားအပ္၏။ ဣတိ၊ ဤသို႔၊ ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ဂုဏ္ကို။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ကုန္ေလာ့။
————————————
၉၁။ သြာကၡာေတာ ဘဂ၀တာ ဓေမၼာ၊ သႏၵိ႒ိေကာ၊ အကာလိေကာ၊ ဧဟိ-ပႆိေကာ၊ ၾသပေနယ်ိေကာ၊ ပစၥတၱံ ေ၀ဒိတေဗၺာ ၀ိညဴဟိတိ။ ၉၂။ ဟိ၊ သင့္စြာ။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ ဓမၼံ၊ တရားေတာ္ဂုစ္ကို။ အႏုႆရတံ၊ ေအာက္ေမ့ ကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံဘယံ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ ယံယမိၻတတၱံ၀ါ၊ အၾကင္ကိုယ္ခက္ထေရာ္ရွိေသာ အျဖစ္သည္လည္းေကာင္း။ ေယာေလာမဟံေသာ၀ါ၊ အၾကင္ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းသည္ လည္းေကာင္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္တံုအံ့။ ေသာ၊ ထုိဘယ, ဆမိၻတတၱ, ေလာမဟံသသည္။ ပဟီယိႆတိ၊ ေပ်ာက္လတၱံ႕သတည္း။
—————————————–
၉၂။ ဓမၼံဟိ ေ၀ါ ဘိကၡေ၀ အႏုႆရတံ ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ၀ါ ဆမိၻ တတၱံ ၀ါ ေလာမ-ဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာပဟီယိႆတိ။  ၉၃။ ေစ၊ အကယ္၍။ ဓမၼ၊ တရားေတာ္ဂုဏ္ကို။ ေနာအႏုသာေရယ်ာထ၊ မေအာက္ေမ့မိကုန္အံ့။ အထ၊ ထုိသို႔ ေအာက္ေမ့ကုန္သည္ရွိေသာ္။ သံဃံ၊ ငါ့တပည့္ သံဃာေတာ္၏ဂုဏ္ကို။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့  ကုန္ေလာ့။
————————- ၉၃။ ေနာ ေစ ဓမၼံ အႏုႆေရယ်ာထ၊
အထ သံဃံ အႏုႆေရယ်ာထ။

၉၄။ ဘဂ၀ေတာ၊ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္ျဖစ္ေသာ သံဃာသည္။ သုပၸဋိပေႏၷာ၊ ေကာင္းစြာက်င့္တတ္၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာ၀က သံေဃာ၊ တပည့္ျဖစ္ေသာ သံဃာသည္။ ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ က်င့္တတ္၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္ျဖစ္ေသာ သံဃာသည္။ ဉာယပၸဋိပေႏၷာ၊ အသင့္အားျဖင့္ က်င့္တတ္၏။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ သာ၀ကသံေဃာ၊ တပည့္ျဖစ္ေသာ သံဃာသည္။ သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ၊ အရိုအေသျပဳဲခင္း ခံထုိက္ေအာင္ က်င့္တတ္၏။ စတၱာရိ ေလးပါးကုန္ေသာ။ ယဒိဒံ ယာနိ ပုရိသယုဂါနိ၊ အၾကင္ေယာက္်ားျမတ္၏။ အစံုတို႔သည္။ သႏၱိ၊ ရွိကုန္၏။ ေတပုရိသပုဂၢလာ၊ ထုိေလးပါးအစံုျဖစ္ေသာ ေယာက္်ားတုိ႔သည္ကား။ အ႒၊ ရွစ္ေယာက္တို႔တည္း။ ဘဂ၀ေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ ဧသ-ဧေသာ သာ၀ကသံေဃာ၊ ထုိတပည့္ျဖစ္ေသာ သံဃာေတာ္သည္ကား။ အာဟုေနေယ်ာ၊ ေဆာင္၍ပူေဇာ္ျခင္းကို ခံထုိက္၏။ ပါဟုေနေယ်ာ၊ ဧည့္သည္တုိ႔အား ရည္း၍ထားေသာ ပစၥည္း အထူးျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္းကိုခံထုိက္၏။ ဒကၡိေဏေယ်ာ၊ ျမတ္ေသာအလွဴကို ခံထုိက္၏။ အဥၨလိ ကရဏီေယာ၊ လက္အုပ္ခ်ီျခင္းကို ခံထုိက္၏။ ေလာကႆ၊ လူအမ်ား၏။ အႏုတၱရံ၊ အတုမရွိေသာ။ ပုညေကၡတၱံ၊ ေကာင္းမူ၏။ စိုက္ပ်ိဳးရာ လယ္ယာ ေျမေကာင္းသဖြယ္လည္း ျဖစ္၏။ ဣတိ၊ ဤသို႔။ သံဃံ၊ သံဃာေတာ္ဂုစ္ကို။ အႏုႆေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ကုန္ေလာ့။

——————————————-
၉၄။ သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀က-သံေဃာ၊ ဥဇုပဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ၊ ဥာယပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ၊ သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ၊ ယဒိဒံစတၱာရိ ပုရိသ ယုဂါနိ အ႒ပုရိသ-ပုဂၢလာ၊ ဧသ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ အာဟုေနေယ်ာ၊ ပါဟုေနေယ်ာ၊ ဒကၡိေဏေယ်ာ၊ အဥၨလိကရဏိေယာ၊ အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆာတိ။ 

၉၅။ ဟိ၊ သင့္စြ။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔၊ သံဃံ၊ သံဃာဂုဏ္ေတာ္ကို။ အႏုႆရတံ၊ ေအာက္ေမ့ကုန္ေသာ။ ေ၀ါ၊ သင္တုိ႔အား။ ယံဘယံ၀ါ၊ အၾကင္ ေၾကာက္ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း။ ယံ ဆမိၻတတၱံ၀ါ၊ အၾကင္ ကိုယ္ခက္ထေရာ္ရွိေသာ အျဖစ္သည္လည္းေကာင္း။ ေယာေလာမဟဒံေသာ၀ါ၊ အၾကင္ၾကက္သဓီးေမြးညင္းထျခင္း သည္လည္ေးကာင္း။ ဘ၀ိႆတိ၊ ျဖစ္တံုအ့ံ။ ေသာ၊ ထုိဘယ, ဆမိၻတတၱ, ေလာမဟံသသည္။ ပဟီယိႆတိ၊ ေပ်ာက္လတၱံ႕သတည္း။

—————————————
၉၅။ သံဃံ ဟိ ေ၀ါဘိကၡေ၀ အႏုႆရတံ ယံ ဘ၀ိႆတိ ဘယံ ၀ါ ဆမိၻတတၱံ ၀ါ ေလာမ-ဟံေသာ ၀ါ၊ ေသာပဟီယိႆတိ။

၉၆။ တံ၊ ထုိဘယ, ဆမိၻတတတၱ, ေလာမဟံသ, ေပ်ာက္ျခင္းသည္။ ကိႆေဟတု၊ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ တထာဂေတာ၊ ၀ိပႆီ အစရွိေသာ ေရွးဘုရားတို႔၏ လာျခင္းကဲ့သို႔ ေကာင္းေသာ လာျခင္း ရွိေသာ သင္တုိ႔ဆရာ ငါဘုရားသည္။ အရဟံ၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ မေကာင္းမူကို ျပဳျခင္းငွာမထုိက္။ သမၼာသမၺဳေဒၶါ၊ ေကာင္းစြာ ကိုယ္တုိင္ သစၥာတရားေလးပါးကို သိေတာ္မူတတ္၏။ ၀ီတရာေဂါ၊ ကင္းေသာေရာဂါရွိ၏။ ၀ိတေဒါေသာ၊ ကင္းေသာေဒါသရွိ၏။ ၀ီတေမာေဟာ၊ ကင္းေသာေမာဟရွိ၏။ အဘိရူ၊ မေၾကာက္တတ္၊ အဆမီၻ၊ ကိုယ္ခက္ထေရာ္မရွိတတ္။ အႏုၾတာသီ၊ မလန္႔တတ္။ အပလာယီ၊ မေျပးတတက္။ ဣတိတသၼာ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္။ ပဟီယိႆတိ၊ ေပ်ာက္လတၱံ႕သတည္း။

————————————
၉၆။ တံ ကိႆေဟတု၊ တထာဂေတာ ဟိ ဘိကၡေ၀ အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ ၀ီတ-ေရာေဂါ ၀ီတ-ေဒါေသာ ၀ီတ-ေမာေဟာ အ-ဘီရု အဆမီၻ အႏုၾတာသီ အ-ပလာယီတိ။

၉၇။ ဘဂ၀ါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ဣဒံ၊ ဤသို႔ေသာ စကားကို။ အေ၀ါစ၊ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ သုဂေတာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ဣဒံ၊ ဤသို႔ေသာစကားကို။ ၀တြာန၊ မိန္႔ဦး၍။ အထ၊ ထုိေနာင္မွ။ အပရံ၊ တစ္ပါးေသာ၊ ဧတံ၊ ဤသို႔ေသာ စကားကို။ သတၱာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ အေ၀ါစ၊ မိန္႔ေတာ္မူ၏။

—————————–
၉၇။ ဣဒမေ၀ါစ ဘဂ၀ါ၊
ဣဒံ ၀တြာန သုဂေတာ။
အထာပရံ ဧတဒေ၀ါစ သတၱာ။ 

၉၈။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႔။ အရေည၀ါ၊ ေတာ၌လည္းေကာင္း။ ရုကၡမူေလ၀ါ၊ သစ္ပင္ရင္း၌လည္းေကာင္း။ သုညာ ဂါေရ၀ါ၊ ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္၌လည္းေကာင္း။ သမၺဳဒၶံ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ဂုဏ္ကို။ တုေမွ၊ သင္တုိ႔သည္။ အႏုႆေရထ ေအာက္ေမ့ကုန္ေလာ့။ တုမွာကံ၊ သင္တုိ႔၏။ ဘယံ၊ ေၾကာက္ျခင္းသည္။ ေနာသိယာ၊ မျဖစ္ရာ။

——————————
၉၈။ အရေည ရုကၡ-မူေလ ၀ါ၊
သုညာ ဂါေရ၀ ဘိကၡေ၀ါ။
အႏုႆေရထ သမၺဳဒၶံ၊
ဘယံ တုမွာက ေနာ သိယာ။ 

၉၉။ ေလာကေဇ႒ံ၊ လူတုိ႔၏ အၾကီးျဖစ္ထေသာ။ နရာသတံ၊ လူတုိ႔ထက္လည္း ျမတ္ထေသာ။ ဗုဒၶံ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ကို။ လူတုိ႔ထက္လည္း ျမတ္ထေသာ။ ဗုဒၶံ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ကို။ ေစ၊ အကယ္၍။ ေနာသာေရယ်ာထ၊ မေအာက္ေမ့မိကုန္အံ့။ အထ၊ ထုိသို႔ မေအာက္ေမ့ကုန္သည္ ရွိေသာ္။ နိယာ်နိတံ၊ သံသရာမွထုတ္၍ ေဆာင္သြားတတ္ထေသာ။ သုေဒသိတံ၊ ေကာင္းစြာ ေဟာအပ္ထေသာ။ ဓမၼံ-တရားေတာ္ဂုဏ္ကို။ သေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ကုန္ေလာ့။

—————————-
၉၉။ ေနာ ေစ ဗုဒၶံ သေရယ်ာထ၊
ေလာက-ေဇ႒ံ နရာသတံ။
အထ ဓမၼံ သေရ ယ်ာယ၊ နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။ 

၁၀၀။ နိယ်ာနိကံ၊ သံသရာမွထုတ္၍ ေဆာင္သြားတတ္ထေသာ။ (၀႗ဒုကၡမွ ေဆာင္တတ္ေသာ္လည္းေပး) သုေဒသိတံ၊ ေကာင္းစြာ ေဟာအပ္ထေသာ။ ဓမၼ၊ တရားေတာ္ ဂုစ္ကို။ ေစ၊ အကယ္၍။ ေနာသေရယ်ာထ၊ မေအာက္ေမ့မိကုန္။ အထ၊ ထုိသို႔ မေအာက္ေမ့မိကုန္သည္ ရွိေသာ္။ အႏုတၱရံ၊ အတုမရွိေသာ။ ပုညေကၡတၱံ၊ ေကာင္းမူ၏ပြားရာ လယ္ယာေျမေကာင္း သဖြယ္လည္း ျဖစ္ထေသာ။ သံဃံ၊ သံဃာေတာ္၏။ ဂုဏ္ကို၊ သေရယ်ာထ၊ ေအာက္ေမ့ကုန္ေလာ့။

———————————
၁၀၀။ ေနာ္ ေစ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊ နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
အထ သံဃံ သေရယ်ာထ၊
ပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံ။ 

၁၀၁။ ဘိကၡေ၀ါ၊ ရဟန္းတို႔။ ဧ၀ံ၊ ဤသို႔ ဆိုျပီးခဲ့ေသာ နည္းျဖင့္။ ဗုဒၶဥၥ၊ ငါဘုရား၏ ဂုဏ္ကိုလည္းေကာင္း။ ဓမၼဥၥ၊ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ကိုလည္းေကာင္း။ သံဃဥၥ၊ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ကိုလည္းေကာင္း။ သရႏာၱနံ၊ ေအာက္ေမ့ကုန္ေသာ သင္တုိ႔အား။ ယံဘယံ၀ါ၊ အၾကင္ေၾကာက္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ ယံဆမၻိတတၱံ၀ါ၊ အၾကင္ကိုယ္ခက္ထေရာ္ရွိေသာ အျဖစ္သည္လည္းေကာင္း။ ေယာ ေလာမဟံေသာ၀ါ၊ အၾကင္ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းသည္ လည္းေကာင္း။ အတၳိ၊ ရွိ၏။ ေသာ၊ ထုိဘယ, ဆမိၻတတၱ, ေလာမဟံသသည္။ နေဟႆတိ၊ မျဖစ္လတၱံ႕သတည္း။

——————————–၁၀၁။ ဧ၀ံ ဗုဒၶံ သရႏ ၱာနံ၊
ဓမၼံ သံဃဥၥ ဘိကၡေ၀ါ။
ဘယံ ၀ါ ဆမိၻ တတၱံ ၀ါ၊
ေလာမ ဟံေသာ န ေဟႆတိ။

ဓဇဂၢသုတၱံ နိ႒ိတံ။

အာဋာနာဋိယသုတ္ ပါဠိႏွင့္ ျမန္မာျပန္

အာဋာနာဋိယသုတ္ ရြတ္ဖတ္ျခင္းအက်ိဳး

ဤသုတ္ကို မျပတ္ရြတ္ေပးလွ်င္ နတ္တို႔က လိုလားသည္၊ နတ္လိုက လူလို၊ လူလိုက ၿဂိဳလ္မ၊ ကံဇာတာ ထလာေစႏိုင္သည္။ စုန္းပေယာဂ တေစၧ၊ ေျမဘုတ္ ပူးကပ္လွ်င္ ဤသုတ္ျဖင့္ ထုတ္ပစ္ႏိုင္သည္။ ပေယာဂ ခြာေဆး တမ်ိဳး ျဖစ္ေပသည္။ ဤသုတ္ကို ရြတ္ေပးလွ်င္ လူနာကို အပ မမီွႏိုင္ေပ။

အာဋာနိဋိယသုတ္ ျမန္မာျပန္

၁။ အပၸသေႏၷသိ နာထႆ၊
သာသေန သာဓုသမၼေတ။
အမႏုေႆဟိ စေ႑ဟိ၊
သဒါ ကိဗၺိသ ကာရိဘိ။ 1/ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းက ေကာင္းပါေပသည္ဟု လက္ခံခ်ီးက်ဴးထားေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္ကိုပင္ မၾကည္ညိဳ မသက္ဝင္ႏိုင္ၾကေသာ လူၾကမ္း ဘီလူးတို႔သည္ ရက္စက္တတ္ၾကကုန္၏။ မည္သည့္အခါမဆို ႏိုင္ထက္စီးနင္း ႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳတတ္ၾက၏။

၂။ ပရိသာနံ စတႆႏၷ၊
အဟႎ သာယ စ ဂုတၱိယာ။
ယံ ေဒေသသိ မဟာ၀ီေရာ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။ 2/ ထိုဘီလူး လူၾကမ္းတို႔က ပရိတ္သတ္ မညွင္းဆဲ မႏွိပ္စက္ႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ သူတို႔ကပင္ ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္လာေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ႀကီးျမတ္ေသာလုံ႔လ ရွိေတာ္မူေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားက ဤအာဋာနိဋိက ပရိတ္ေတာ္ အရံအတားကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ယခုအခါ၌ ဤပရိတ္ေတာ္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ စုေပါင္း၍ ရြတ္ဆိုၾကပါကုန္စို႔။

၃။ ၀ိပႆိႆ စ နမတၳဳ၊
စကၡဳမႏၲႆ သိရီမေတာ။
သိခိႆပိ စ နမတၳဳ၊
သဗၺဘူတာ ႏုကမၸိေနာ။ 3/ စကၡဳ ငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ ဘုန္းက်က္သေရႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ ဝိပႆီ ျမတ္စြာဘုရားအား အကၽြႏု္ပ္၏ ဦးညႊတ္ရွိခိုးျခင္း ျဖစ္ပါေစ။ သတၱဝါ အားလုံးအေပၚ ၾကင္နာသနားမႈျဖင့္ အစဥ္သနား ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေသာ သိခီ ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကၽြႏု္ပ္၏ ဦးညႊတ္ရွိခိုးမႈ ျဖစ္ပါေစ။

၄။ ေ၀ႆဘုႆ စ နမတၳဳ၊
ႏွာတကႆ တပႆိေနာ။
နမတၳဳ ကကုသႏၶႆ၊
မာရေသနာ ပမဒၵိေနာ။ 4/ မေကာင္းမႈ အညစ္အေၾကးကို ေဆးေၾကာသန္႕စင္ၿပီးျဖစ္ေသာ ၿခိဳးျခံေသာ အက်င့္ကိုလည္း က်င့္ေတာ္မူေသာ ေဝႆဘူ ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကၽြႏု္ပ္ရွိခိုးပါ၏။ မာရ္စစ္သည္ အေပါင္း ကို ႏွိမ္ႏွင္းေအာင္ျမင္ေတာ္မူေသာ ကကုသန္ ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကၽြႏု္ပ္ ရွိခိုးပါ၏။

၅။ ေကာဏာဂမနႆ နမတၳဳ။
ျဗာဟၼဏႆ ၀ုသီမေတာ။
ကႆပႆ စနမတၳဳ၊
၀ိပၸမုတၱႆ သဗၺဓိ။ 5/ မေကာင္းမႈ ဟူသမွ် အပျပဳၿပီးေသာ ငါးပါးေသာ ဝသီေဘာ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ ေကာဏာဂုံ ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကၽြႏု္ပ္ရွိခိုး ပါ၏။ ခပ္သိမ္းေသာ ကိေလသာတို႔မွ လြတ္ကင္းေတာ္ မူၿပီးေသာ ကႆပ ျမတ္စြာဘုရားအားလည္း အကၽြႏု္ပ္၏ ဦးညႊတ္ ရိွခိုးျခင္းျဖစ္ပါေစ။

၆။ အဂႌရသႆ နမတၳဳ၊
သက်ပုတၱႆ သိရီမေတာ။
ေယာ ဣမံ ဓမၼံ ေဒေသသိ၊
သဗၺဒုကၡာပႏူဒနံ။ 6/ ေဂါတမဘုရားရွင္သည္ လူတုိ႔၏ ဆင္းရဲဒုကၡဟူသမွ်ကို ပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္စြမ္းရွိေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူေပ၏။ ကိုယ္ေတာ္မွလည္း အေရာင္အဝါ ကြန္႔ျမဴးျဖာယွက္ ထြက္ေတာ္မူ၏။ ဘုန္း- က်က္သေရႏွင့္လည္း ျပည့္စုံေတာ္မူေပ၏။ သက်သာကီဝင္ မင္းသားလည္း ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ထိုေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားအား အကၽြႏု္ပ္၏ ဦးညႊတ္ရွိခိုးျခင္းသည္ ျဖစ္ပါေစသတည္း။

၇။ ေယ စာပိ နိဗၺဳတာေလာေက၊
ယထာဘူတံ ၀ိပႆိသံု။
ေတ ဇနာ အပိသုဏာ ထ၊
မဟႏၲာ ၀ီတသာရဒါ။ 7/ ေလာက၌ ၿငိမ္းေအးကုန္ၿပီးေသာ ဘုရားရွင္အဆူဆူတို႔သည္ ယထာဘူတက်က် သိကုန္၏။ ေခ်ာပစ္ကုန္းတိုက္ေသာ စကားမ်ိဳးကို မည္သည့္အခါမွ် ဆိုမိန္႔ေတာ္မမူ၊ ႀကီးလည္း ႀကီးျမတ္ကုန္၏။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းလည္း ကင္းကုန္၏။

၈။ ဟိတံ ေဒ၀ႏုႆာနံ၊
ယံ နမႆႏၲိ ေဂါတမံ။
၀ိဇၨာစရဏသမၸႏၷံ၊
မဟႏၲံ ၀ီတသာရဒံ။ 8/ ဝိဇၨာ သုံးပါး၊ ဝိဇၨာ ရွစ္ပါး၊ စရဏ တဆယ့္ငါးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူ၍ ျမတ္လွစြာေသာ ရဲရင့္ျခင္းအတိ ရွိေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔၏ အစီးအပြားကို ေဆာင္ေတာ္မူတတ္ေသာ ေဂါတမႏြယ္ဖြား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားကို ရွိခိုးဦးညႊတ္ၾကပါကုန္၏။

၉။ ဧေတ စေည စ သမၺဳဒၶါ၊
အေနက သတ ေကာဋိေယာ။
သေဗၺ ဗုေဒၶါ သမသမာ၊
သေဗၺ ဗုေဒၶါ မဟိဒၶိကာ။ 9/ ဝိပႆီ၊ သိခီ၊ ေဝႆဘူ၊ ကကုသန္၊ ေကာဏာဂုံ၊ ကႆပ၊ ေဂါတမ ဟူေသာ ဘုရား ခုႏွစ္ဆူတို႔ႏွင့္တကြ အကုေဋမက မ်ားလွစြာေသာ ဘုရားရွင္အားလုံးတို႔သည္ ပေစၥကဗုဒၶါ ရဟႏၱာမ်ားႏွင့္ တူေတာ္ မမူကုန္။ ဆိုခဲ့ပါ သဗၺညဴ ဘုရားရွင္ခ်င္းသာ တူေတာ္မူၾကကုန္၏။ ဘုရားရွင္အားလုံးပင္ တန္ခိုးဣဒၶိ လြန္စြာ ႀကီးမားၾကကုန္၏။

၁၀။ သေဗၺ ဒသဗလူေပတာ
ေ၀သာရေဇၨ ဟုပါဂတာ။
သေဗၺ ေတ ပဋိဇာနႏၲိ၊
အာသဘံ ဌာန မုတၱမံ။ 10/ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ အားေတာ္ဆယ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူ၏။ ရဲရင့္ေသာ ေဝသာရဇၨဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူၾက၏။ ျမတ္ေသာေယာက်္ား ဥသဘ ျဖစ္ေတာ္မူ၍ သဗၺညဳတ ဉာဏ္ကို ရရွိေၾကာင္း ဝန္ခံၾကကုန္၏။

၁၁။ သီဟနာဒံ နဒေႏၲ ေတ၊
ပရိသာသု ၀ိသာရဒါ။
ျဗာဟၼစကၠံ ပ၀ေတၱႏၲိ၊
ေလာေက အပၸဋိ၀တၱိယံ။ 11/ ဘုရားရွင္တို႔သည္ မည္သည့္ ပရိတ္သတ္ ဗိုလ္ပုံအလယ္၌ လြန္စြာရဲရင့္ေတာ္မူၾက၏။ ေကသရာဇာ ျခေသၤ့မင္းကဲ့သို႕ ရဲရဲရင့္ရင့္ စကားဆိုၾက၏။ မည္သူတဦးတေယာက္မွ် မလည္မပတ္ေစႏိုင္ေသာ ဓမၼစၾကာ တရားေတာ္ကိုလည္း လည္ပတ္ေစကုန္၏။ (ေဟာၾကားကုန္၏။)

၁၂။ ဥေပတာ ဗုဒၶဓေမၼဟိ၊
အ႒ာရသဟိ နာယကာ။
ဗာတၱႎ သ လကၡဏူေပတာ၊
သီတာႏု ဗ်ဥၨနာဓရာ။ 12/ ဘုရားရွင္တို႔သည္ လူသုံးပါးတို႔၏ ခရီးလမ္းညႊန္ ျဖစ္ၾက၏။ ဘုရား၏ေက်းဇူးတရား (၁၈)ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံၾကကုန္၏။ (၃၂)ပါးေသာ ေယာက်္ားျမတ္တို႔၏ လကၡဏာေတာ္ႀကီးတို႔ႏွင့္လည္း ျပည့္စုံေတာ္မူၾက၏။ လကၡဏာေတာ္ငယ္ (၈ဝ) တို႔ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူၾက၏။

၁၃။ ဗ်ာမပၸဘာယ သုပၸဘာ၊
သေဗၺ ေတ မုနိကုဥၨရာ။
ဗုေဒၶါ သဗၺညဳေနာ ဧေတ၊
သေဗၺ ခီဏာသ၀ါ ဇိနာ။ 13/ ဘုရားရွင္ဟူသမွ် ကိုယ္ေတာ္အလုံးမွ် တလံမွ်ေလာက္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ အျမဲထြက္လ်က္ရွိ၏။ ရဟန္းဟူသမွ်တို႔ထက္ ႀကီးျမတ္၏။ ခပ္သိမ္းေသာတရားကိုလည္း သိ၏။ ကိေလသာအာသေဝါလည္း ကင္း၏။ မာရ္ငါးပါးကိုလည္း ေအာင္ၿပီး ျဖစ္၏။

၁၄။ မဟာပဘာ မဟာေတဇာ၊
မဟာပညာ မဟဗၺလာ။
မဟာကာ႐ုဏိကာ ဓီရာ၊
သေဗၺသာနံ သုခါ၀ဟာ။ 14/ ဘုရားရွင္တို႔သည္ မ်ားစြာေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္၊ ႀကီးေသာတန္ခိုး၊ ထြတ္ျမတ္ေသာပညာ၊ စြမ္းသန္ေသာခြန္အား၊ အတိုင္းမသိေသာ ကရုဏာ၊ စြဲျမဲေသာလုံ႔လတို႔ကို ပိုင္ေတာ္မူၾက၏။ သတၱဝါအမ်ား၏ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကိုလည္း ေဆာင္ေတာ္မူတတ္ၾကကုန္၏။

၁၅။ဒီပါ နာထာ ပတိ႒ာ စ၊
တာဏာ ေလဏာ စ ပါဏိနံ။
ဂတီ ဗႏၶဴ မေဟႆာသာ၊
သရဏာ စ ဟိေတသိေနာ။ 15/ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔သည္ သတၱဝါအေပါင္းတို႔၏ မွီခိုရာကၽြန္းလည္း ျဖစ္၏။ ကိုးကြယ္ရာလည္း ျဖစ္၏။ တည္ရာလည္း ျဖစ္၏။ ေစာင့္ေရွာက္ရာလည္းျဖစ္၏။ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ပုန္းကြယ္ရာလည္း ျဖစ္၏ ။ လာေရာက္ရာလည္း ျဖစ္၏။ ေဆြမ်ိဳးသဖြယ္လည္း ျဖစ္၏။ ေအာက္ေမ့ရာလည္း ျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔သည္ ျမတ္ေသာမွီရာလည္း မည္ေပ၏။ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြားကိုလည္း ရွာၾကံေလ့ရွိၾကကုန္၏။

၁၆။ သေဒ၀ကႆ ေလာကႆ
သေဗၺ ဧေတ ပရာယဏာ။
ေတသာ ဟံ သိရသာ ပါေဒ၊
၀ႏၵာမိ ပုရိသုတၱေမ။ 16/ ထိုဘုရားရွင္တိုင္းသည္ နတ္တို႔၏ လဲေလ်ာင္းရာ၊ လူတို႔၏ မွီခိုရာ ျဖစ္ၾကကုန္၏။ အကၽြႏ္ုပ္သည္ ေယာက်္ား ဟူသမွ်တို႔ထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ ထိုဘုရားရွင္တို႔၏ ေျခေတာ္တို႔ကို ဦးႏွိမ္ ရိုက်ိဳး ရွိခိုးပါ၏။

၁၇။ ၀စသာ မနသာ ေစ၀၊
၀ႏၵာေမ ေတ တထာဂေတ။
သယေန အာသေန ဌာေန၊
ဂမေန စာပိ သဗၺဒါ။ 17/ အကၽြႏ္ုပ္သည္ အိပ္ေနေသာအခါ၌ျဖစ္ေစ၊ ထိုင္ေနေသာအခါ၌ျဖစ္ေစ၊ ရပ္ေနေသာအခါ၌ျဖစ္ေစ၊ လမ္းသြားေနေသာအခါ၌ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္အခါ၌မဆို ထိုဘုရားရွင္တို႔အား ႏွဳတ္ျဖင့္၎ စိတ္ျဖင့္၎ အျမဲမျပတ္ ရွိခိုးပါ၏။

၁၈။ သဒါ သုေခန ရကၠႏၲဳ၊
ဗုဒၶါ သႏၲိကရာ တု၀ံ။
ေတဟိ တြံ ရကၡိေတာ သေႏၲာ။
မုေတၱာ သဗၺဘေယဟိ စ။ 18/ ကိေလသာအပူအေပါင္းကို ၿငိမ္းေအးေအာင္ ျပဳေတာ္မူတတ္ၾကကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္ သင့္ကို ခ်မ္းသာေအာင္ မျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသတည္း။ ဘုရားရွင္တို႔၏ အေစာင့္အေရွာက္ကို ခံယူရေသာ သင္သည္ ၿငိမ္သက္ ခ်မ္းေျမ့ပါေစ။ ေဘးအႏၱရာယ္ ခပ္သိမ္းမွ ကင္းလြတ္ပါေစ။

၁၉။ သဗၺေရာဂါ ၀ိနီမုေတၱာ၊
သဗၺသႏၲာပ ၀ဇၨိေတာ။
သဗၺေ၀ရ မတိကၠေႏၲာ၊
နိဗၺဳေတာ စ တု၀ံ ဘ၀။ 19/ သင္သည္ အနာမရွိ ပကတိ က်န္းမာသူ၊ ပူပန္ျခင္း ကင္းသူ၊ ရန္သူဟူသမွ်ကို လြတ္ေျမာက္ႏိုင္သူ၊ ၿငိမ္းေအးခ်မ္းေျမ့သူ ျဖစ္ပါေစသတည္း။

၂၀။ေတသံ သေစၥန သီေလန၊
ခႏၲီေမတၱာ ဗေလန စ။
ေတပိ အေမွ ႏုရကၡႏၲဳ၊
အေရာေဂန သုေခန စ။ 20/ ထိုဘုရားရွင္တို႔သည္ သီလ၊ သစၥာ၊ ခႏၱီ၊ ေမတၱာတို႔၏ စြမ္းပကားျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိ ခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္သျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

၂၁။ ပုရတၳိမသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊
သႏၲိ ဘူတာ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ ႏုရကၡႏၲဳ၊
အေရာေဂန သုေခန စ။ 21/ အေရွ႕မ်က္ႏွာအရပ္၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔ ရွိၾကကုန္၏။ ထိုနတ္တို႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိ ခ်မ္းေသာေအာင္ အစဥ္တစိုက္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

၂၂။ ဒကၡိဏသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊
သႏၲိ ေဒ၀ါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ ႏုရကၡႏၲဳ၊
အေရာေဂန သုေခန စ။ 22/ ေတာင္ဘက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ ကုမၻဏ္နတ္တို႔ ရွိၾကကုန္၏။ ထိုနတ္တို႔သည္လည္း ကၽြနု္ပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိ ခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္သျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

၂၃။ ပစၧိမသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊
သႏၲိ နာဂါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ ႏုရကၡႏၲဳ၊
အေရာေဂန သုေခန စ။ 23/ အေနာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ နဂါးတို႔ ရွိၾကကုန္၏။ ထိုနဂါးတို႔သည္လည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိ ခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

၂၄။ ဥတၱရသၼႎ ဒိသာဘာေဂ၊
သႏၲိ ယကၡာ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ ႏုရကၡႏၲဳ၊
အေရာေဂန သုေခန စ။ 24/ ေျမာက္ဘက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ တန္ခိုးႀကီးေသာ ဘီလူးတို႔သည္ ရွိၾကကုန္၏။ ထိုဘီလူးတို႔သည္လည္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို အစဥ္သျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

၂၅။ ပုရတၳိေမန ဓတရေ႒ာ၊
ဒကၡိေဏန ၀ိ႐ူဠႇေကာ။
ပစၧိေမန ၀ိ႐ူပေကၡာ၊
ကုေ၀ေရာ ဥတၱရံ ဒိသံ။ 25/ အေရွ႕အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔ကို အစိုးရေသာ ဓတရ႒နတ္မင္း၊ ေတာင္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ကုမၻဏ္တို႔ကို အစိုးရေသာ ဝိရူဠကနတ္မင္း၊ အေနာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ နဂါးတို႔ကိုအစိုးရေသာ ဝိရူပကၡ နတ္မင္း၊ ေျမာက္အရပ္မ်က္ႏွာ၌ ဘီလူးတို႔ကို အစိုးရေသာ ကုေဝရနတ္မင္း။

၂၆။ စေတၱာေရာ ေတ မဟာရာဇာ၊
ေလာကပါလာ ယသႆိေနာ။
ေတပိ အေမွ ႏုရကၡႏၲဳ၊
အေရာေဂန သုေခန စ။ 26/ ထိုနတ္မင္းႀကီးေလးပါးတို႔သည္ လူတို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္ၾကကုန္၏။ အေျခြအရံလည္း မ်ားကုန္၏။ ထိုနတ္မင္းႀကီးတို႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိ ခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္မျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

၂၇။ အာကာသ႒ာ စ ဘူမ႒ာ၊
ေဒ၀ါ နာဂါ မဟိဒၶိကာ။
ေတပိ အေမွ ႏုရကၡႏၲဳ၊
အေရာေဂန သုေခန စ။ 27/ ေကာင္းကင္၌တည္ေသာ နတ္မ်ား၊ ေျမ၌တည္ေသာ နတ္မ်ား၊ နဂါးမ်ားသည္ တန္ခိုး အလြန္ႀကီးၾကသည္။ ထိုတန္ခိုးႀကီး နတ္၊ နဂါးတို႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိ ခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္မျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

၂၈။ ဣဒၶိမေႏၲာ စ ေယ ေဒ၀ါ၊
၀သႏၲာ ဣဓ သာသေန။
ေတပိ အေမွ ႏုရကၡႏၲဳ၊
အေရာေဂန သုေခန စ။ 28/ တန္ခိုးႀကီးေသာနတ္တို႔သည္ ဤဘုရား သာသနာေတာ္၌ ေနၾကကုန္၏။ ထိုသာသနာေစာင့္ နတ္တို႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို အနာမရွိ ပကတိ ခ်မ္းသာေအာင္ အစဥ္မျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း ။

၂၉။ သဗၺီတိေယာ ၀ိ၀ဇၨႏၲဳ၊
ေသာေကာ ေရာေဂါ ၀ိနႆတု။
မာ ေတ ဘ၀ႏၲႏၲရာယာ၊
သုခီ ဒီဃာယုေကာ ဘ၀။ 29/ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းေစကုန္သတည္း။ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက ကင္းေစကုန္သတည္း။ အနာေရာဂါ ဟူသမွ် ေပ်ာက္ေစကုန္သတည္း။ သင့္အားအႏၱရာယ္ တစုံတရာ မျဖစ္ေစသတည္း။ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာႏွင့္ အသက္ရွည္စြာ ေနရပါေစသတည္း။

၃၀။ အဘိ၀ါဒန သီလိႆ၊
နိစၥံ ၀ုၯာပစာယိေနာ။
စတၱာေရာ ဓမၼာ ၀ၯႏၲိ၊
အာယု ၀ေဏၰာ သုခံ ဗလံ။
30/ ရတနာျမတ္သုံးပါးအား ရိုေသစြာ ရွိခိုးဆည္းကပ္ေလ့ရွိေသာသူ၊ သီလရွိသူ၊ သမာဓိရွိသူ၊ ပညာရွိသူတို႔ကို အျမဲမျပတ္ ရိုေသေလးစားတတ္သူသည္ အသက္ရွည္၏။ အဆင္းလွ၏၊ ခ်မ္းသာႀကီးပြါး၏ ။ ခြန္အားဗလ တိုးတက္ေလ၏။ အသက္ရွည္ျခင္း၊ အဆင္းလွျခင္း၊ ခ်မ္းသာႀကီးျခင္း၊ ခြန္အားႀကီးျခင္းဟူေသာ ဤေက်းဇူးတရားတို႔သည္ ထိုပုဂိၢဳလ္အဖို႔ ထာဝစဥ္ တိုးတက္လ်က္သာ ေနၾကကုန္သတည္း။
အာဋာနာဋိယသုတၱံ နိ႒ိတံ။
အဂၤုလိမာလသုတ္ဆက္ရန္-

ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္မွ အဂၤုလိမာလသုတ္ ပါဠိႏွင့္ ျမန္မာျပန္

အဂၤုလိမာလသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ိဳး

မီးအဖြါးရခက္ေနေသာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိခင္ေလာင္းတို႔အား သားဖြါးရလြယ္ကူေစသည္။ ဤပရိတ္ေရကို တိုက္ေပးႏိုင္သည္။ ဖြားခါနီးမွ ရြတ္သည္ထက္ ေန႔ေစ့လေစ့ ဖြားခါနီးလာလွ်င္ မျပတ္ ရြတ္ေပးသင့္သည္။ တိရစၧာန္မမ်ား ေမြးဖြားရ လြယ္ေအာင္လည္း ဤပရိတ္ျဖင့္ပင္ ကူညီႏိုင္ေပသည္။

အဂၤုလိမာလသုတ္ျမန္မာျပန္

၁။ ပရိတၱံ ယံ ဘဏႏၲႆ၊နိသိႏၷ႒ာန ေဓာ၀နံ။
ဥဒကမၸိ ၀ိနာေသတိ၊ သဗၺေမ၀ ပရိႆယံ။ 1/ ဤအဂၤုလိမာလ ပရိတ္ေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ေသာ မေထရ္ျမတ္တို႔၏ ထိုင္သည့္ေနရာကို ေဆးေၾကာသည့္ ေရသည္ပင္လွ်င္ ေဘးရန္ဟူသမွ်ကို ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။

၂။ေသာတၳိနာ ဂဗၻ၀ု႒ာနံ၊ယဥၥ သာေဓတိ တခၤေဏ။
ေထရႆဂၤုလိမာလႆ၊ ေလာကနာေထန ဘာသိတံ။
ကပၸ႒ာယႎ မဟာေတဇံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။ 2/ အဂၤုလိမာလပရိတ္ေတာ္သည္ ကိုယ္ဝန္သားကို ခ်မ္းသာလြယ္ကူစြာ ခ်က္ခ်င္းဖြားေစႏိုင္ေသာ အစြမ္းရွိ၏။ အဂၤုလိမာလ အမည္ရွိေသာ မေထရ္အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားေသာ ပရိတ္ ေတာ္ျဖစ္၏။ အာယုကပ္ ပတ္လုံးလည္း တည္၏။ တန္ခိုးလည္းအလြန္ႀကီး၏။ ထိုပရိတ္ေတာ္ကို ယခုအခါ ကၽြႏု္ပ္တို႔ စုေပါင္းရြတ္ဆိုၾကပါစို႔။

၃။ ယေတာ ဟံ ဘဂိနိအရိယာယ၊ ဇာတိယာ ဇာေတာ၊
နာဘိဇာနာမိ သဥၥိစၥ ပါဏံ၊ ဇီ၀ိတာ ေ၀ါေရာေပတာ၊
ေတန သစၥန ေသာတၳိ ေတ၊ ေဟာတု ေသာတၳိ ဂဗၻႆ။
3/ “အို…ႏွမ။ ငါသည္ အရိယာဇာတ္ ရဟန္းျမတ္ ျဖစ္ေသာအခါမွစ၍ ေသေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္ သတၱဝါ တေကာင္ေကာင္ကို သတ္ဖူးသည္ဟု ငါမသိေပ”။ ထိုသို႔မွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သင့္အား ခ်မ္းသာပါေစ။ ကိုယ္ဝန္သားလည္း ခ်မ္းသာပါေစ။
အဂၤုလိမာလသုတၱံ နိ႒ိတံ။
ေဗာဇၹ်င္သုတ္ဆက္ရန္-

ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ ပါဠိ ႏွင့္ ျမန္မာျပန္

ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ရြတ္ဖတ္ရျခင္းအက်ိဳး
လူမမာမ်ားကို ေရာဂါ သက္သာလာေစသည္။ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္သည္။ ေဆးရုံမ်ားတြင္ အထူး ရြတ္သင့္သည္။ ပင္ရင္း ေဗာဇၹ်င္သုတ္ သုံးသုတ္ကို တြဲ၍ရြတ္လွ်င္ ပို၍ ေကာင္းသည္။
ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ျမန္မာျပန္
၁။ သံသာေရ သံသရႏၲာနံ၊သဗၺဒုကၡ၀ိနာသေန။
သတၱ ဓေမၼ စ ေဗာဇၥ်ေဂၤ၊ မာရ ေသနာပမဒၵေန။
1/ ေဗာဇၹ်င္ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရားသည္ သံသရာ၌ က်င္လည္ေနၾကရေသာ သူတို႔၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္သည္။ ထၾကြေသာင္းက်န္းလာေသာ ကိေလသာတို႔ကိုလည္း ႏွိပ္ကြပ္ ဆုံးမႏိုင္၏။ အရဟတၱမဂ္၏ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းလည္း ျဖစ္ေပ၏။
၂။ ဗုဇၥ်ိတြာ ေယ စိေမ သတၱာ၊ တိဘ၀ါ မုတၱကုတၱမာ။
အဇာတိ မဇရာ ဗ်ာဓႎ၊ အမတံ နိဗၻယံ ဂတာ။
2/ သတၱဝါတို႔သည္ ေဗာဇၹ်င္ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရားကို ဒိ႒ သိျမင္ၾကပါလွ်င္ ဘဝသုံးပါးမွ ကၽြတ္လြတ္ၾကကုန္၏။ ျမတ္ရာသို႔လည္း ေရာက္ကုန္၏။ ပဋိသေႏၶ ေနရသည့္ေဘး၊ အိုရသည့္ ေဘး၊ နာရ သည့္ေဘး ၊ ေသရသည့္ေဘးတို႔ ကင္းေသာ နိဗၺာန္သို႔လည္း ေရာက္ၾကရကုန္၏။
၃။ ဧ၀မာဒိဂုဏူေပတံ၊ အေနကဂုဏသဂၤဟံ။
ၾသသဓဥၨ ဣမံ မႏၲံ၊ ေဗာဇၥ်ဂၤဥၥ ဘဏာမ ေဟ။
3/ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ႏွင့္ သာမက အျခားေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံသည့္အျပင္ ေဆးလည္းျဖစ္ မႏၱရားလည္းျဖစ္ေသာ ဤေဗာဇၹ်င္သုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ စုေပါင္း ရြတ္ဆိုၾကပါကုန္စို႔။
၄။ ေဗာဇၥ်ေဂၤါ သတိသခၤါေတာ၊ ဓမၼာနံ ၀ိစေယာ တထာ။
၀ီရိယံ ပီတိ ပႆဒၶိ၊ ေဗာဇၥ်ဂၤါ စ တထာ ပေရ။
၅။ သမာဓု ေပကၡာ ေဗာဇၥ်ဂၤါ၊ သေတၱ ေတ သဗၺဒႆိနာ။
မုနိနာ သမၼဒကၡာတာ၊ ဘာ၀ိတာ ဗဟုလီကတာ။
4-5/ ေဗာဓိဉာဏ္၏ အဂၤါအစိတ္အပိုင္း ျဖစ္ကုန္ေသာ သတိ၊ ပညာ (ဓမၼဝိစယ)၊ ဝီရိယ၊ ပီတိ၊ ပႆဒိၶ ၊သမာဓိ၊ ဥေပကၡာ၊ ဤတရား ခုႏွစ္ျဖာတို႔ကို ေဗာဇၹ်င္တရားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟူ၍ တရားအားလုံးကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားက ထုတ္ေဖာ္ေဟာၾကားေပ၏။ ထိုေဗာဇၹ်င္ ခုႏွစ္ပါးတို႔ကို ပြားမ်ားအပ္ကုန္၏။ ထပ္၍ထပ္၍ ပြားမ်ားအပ္ကုန္၏။
၆။ သံ၀တၱႏၲိ အဘိညာယ၊ နိဗၺာနယ စ ေဗာဓိယာ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။
6/ ဤေဗာဇၹ်င္ ခုႏွစ္ပါး တရားျမတ္စြာကို ပြားမ်ားသည္ရွိေသာ္ တရားထူးတရားျမတ္တို႔ကိုလည္း တိုးတက္ သိေစႏိုင္သည့္ အက်ိဳး ရွိ၏။ ကိေလသာၿငိမ္းေအးျခင္း အက်ိဳးလည္းရွိ၏။ အရဟတၱမဂ္ကို ရရွိျခင္း အက်ိဳးလည္းရွိ၏။ ဤသို႔ မွန္ေသာစကားကို ဆိုသျဖင့္ သင့္အား အခါခပ္သိမ္း စီးပြားခ်မ္းသာ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၇။ ဧကသၼႎ သမေယ နာေထာ၊ ေမာဂၢလႅာနဥၥ ကႆပံ။
ဂိလာေန ဒုကၡိေတ ဒိသြာ၊ ေဗာဇၥ်ေဂၤ သတၱ ေဒသယိ။
7/ အခါတပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မက်န္းမာသျဖင့္ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ရေသာ ရွင္ေမာဂၢလာန္ႏွင့္ ရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ ႏွစ္ပါးအား ေဗာဇၹ်င္ခုႏွစ္ပါး တရားျမတ္စြာကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။
၈။ ေတ စ တံ အဘိနႏၵိတြာ၊ ေရာဂါ မုစၥႎ သု တခၤေဏ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။
8/ ထိုမေထရ္ႏွစ္ပါးသည္ ေဗာဇၹ်င္တရားေတာ္ကို လြန္စြာႏွစ္သက္ၾကသည့္အတြက္ တရားနာဆဲ ခဏမွာပင္ အနာေရာဂါမွ သက္သာေပ်ာက္ကင္းခဲ့ရေလသည္။ ဤသို႔မွန္ေသာ စကားကို ဆိုသျဖင့္ သင့္အား အခါခပ္သိမ္း စီးပြားခ်မ္းသာ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
၉။ ဧကဒါ ဓမၼရာဇာပိ၊ ေဂလေညနာ ဘိ ပီဠိေတာ။
စုႏၵေတၳေရန တံေယ၀၊ ဘဏာေပတြာန သာဒရံ။
9/ အခါတပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ အနာေရာဂါ ဖိစီးႏွိပ္စက္ျခင္းကို ခံေတာ္မူရ၏။ ထိုအခါ စုႏၵ မေထရ္ျမတ္ကို ရိုေသစြာ ေဗာဇၹ်င္တရား ေဟာေစၿပီး ျမတ္စြာဘုရား နာၾကားေတာ္မူသည္။
၁၀။ သေမၼာဒိတြာန အာဗာဓာ၊ တမွာ ၀ု႒ာသိ ဌာနေသာ။
ဧေတန သစၥ ၀ေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။
10/ ေဗာဇၹ်င္တရားကို ႏွစ္လိုေတာ္မူ၍ ေဟာေသာခဏမွာပင္ အနာေပ်ာက္ကင္းေလ၏။ ဤသို႔ မွန္ေသာ စကားကို ဆိုသျဖင့္ သင့္အား စီးပြားခ်မ္းသာ အျမဲျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။
၁၁။ ပဟီနာ ေတ စ အာဗာဓာ၊ တိဏၰႏၷမၸိ မေဟသိနံ။
မဂၢဟတာ ကိေလသာ၀၊ ပတၱာ ႏုပၸတၱိဓမၼတံ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။
11/ မဟာကႆပ ေထရ္၊ မဟာေမာဂၢလာန္ ေထရ္ႏွင့္ ဘုရားရွင္တို႔အား အနာေရာဂါတို႔ ကင္းေပ်ာက္ၾကကုန္၏။ မဂ္ျဖင့္ ပယ္အပ္ေသာ ကိေလသာတို႔ကဲ့သုိ႕ အနာေရာဂါတို႔သည္ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ႏိုင္ၾကေတာ့ေပ။ ဤသို႔ မွန္ေသာစကားကို ဆိုသျဖင့္ သင့္အား ထာဝရ ခ်မ္းသာျခင္း ျဖစ္ပါေစသတည္း ။
ေဗာဇၥ်ဂၤသုတၱံ နိ႒ိတံ

ပုဗၺဏွသုတ္ ပါဠိႏွင့္ ျမန္မာျပန္

ပုဗၺဏွသုတ္ ရြတ္ဖတ္ျခင္း အက်ိဳး

ၿဂိဳလ္ဆိုး၊ နိမိတ္ဆိုး၊ အိပ္မက္ဆိုးတို႔ကို ကင္းေစႏိုင္သည္။ ကံဇာတာ နိမ့္ေနခိုက္ အထူးရြတ္ဆိုရန္ သင့္သည္။ လုပ္သမွ် အရာရာႏွင့္ အေၾကာင္းေၾကာင္း အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ ့ျဖစ္ေနလွ်င္ ဤသုတ္ကို အထူးရြတ္သင့္သည္။ အေရးႀကီးေသာ ကိစၥတခုခုကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္လိုေသာအခါ မသြားမီ ဤသုတ္ကို သရဇၥ်ယ္ပါ။ မုခ်ေအာင္ပါလိမ့္မည္။

ပုဗၺဏွသုတ္ ျမန္မာျပန္

၁။ ယံဒုႏၷိမိတၱံ အ၀မဂၤလဥၥ၊
ေယာ စာ မနာေပါ သကုဏႆ သေဒၵါ။
ပါပဂၢေဟာ ဒုႆုပိနံ အကႏၲံ၊
ဗုဒၶါႏုဘာေ၀န ၀ိန သ ေမႏၲဳ။1/ မေကာင္းေသာ နိမိတ္၊ မေကာင္းေသာ အမဂၤလာ၊ မႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ ငွက္ဆိုးသံ၊ မေကာင္းေသာ ၿဂိဳလ္စီး ၿဂိဳလ္နင္း၊ မႏွစ္သက္စရာ အိပ္မက္ဆိုး စသည္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ႀကီးျမတ္ေသာ အာႏုေဘာ္ေတာ္ေၾကာင့္ မက်မေရာက္ ကင္းေပ်ာက္ပါေစသတည္း။

၂။ ယံ ဒုႏၷိမိတၱံအ၀မဂၤလဥၥ၊
ေယာ စာ မနာေပါ သကုဏႆ သေဒၵါ။
ပါပဂၢေဟာ ဒုႆုပိနံ အကႏၲံ၊
ဓမၼာ ႏုဘာေ၀န ၀ိနာ သ ေမႏၲဳ။2/ မေကာင္းေသာ နိမိတ္၊ မေကာင္းေသာ အမဂၤလာ၊ မႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ ငွက္ဆိုးသံ၊ မေကာင္းေသာ ၿဂိဳလ္စီး ၿဂိဳလ္နင္း၊ မႏွစ္သက္စရာ အိပ္မက္ဆိုး စသည္တို႔သည္ တရားေတာ္၏ ႀကီးျမတ္ေသာ အာႏုေဘာ္ေတာ္ေၾကာင့္ မက်မေရာက္ ကင္းေပ်ာက္ပါေစသတည္း။

၃။ ယံ ဒုႏၷိမိတၱံအ၀မဂၤလဥၥ၊
ေယာ စာ မနာေပါ သကုဏႆ သေဒၵါ။
ပါပဂၢေဟာ ဒုႆုပိနံ အကႏၲံ၊
သံဃာႏုဘာေ၀န ၀ိနာ သ ေမႏၲဳ။3/ မေကာင္းေသာ နိမိတ္၊ မေကာင္းေသာ အမဂၤလာ၊ မႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ ငွက္ဆိုးသံ၊ မေကာင္းေသာ ၿဂိဳလ္စီး ၿဂိဳလ္နင္း၊ မႏွစ္သက္စရာ အိပ္မက္ဆိုး စသည္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္၏ ႀကီးျမတ္ေသာ အာႏုေဘာ္ေတာ္ေၾကာင့္ မက်မေရာက္ ကင္းေပ်ာက္ပါေစသတည္း။

၄။ ဒုကၡပၸတၱာ စနိဒၵဳကၡာ၊
ဘယပၸတၱာ စ နိဗၻယာ။
ေသာကပၸတၱာ စ နိေႆာကာ၊
ေဟာႏၲဳ သေဗၺပိ ပါဏိေနာ။4/ ဒုကၡေရာက္ေနၾကသူအားလုံး ဒုကၡကင္းၾကပါေစ၊ ေဘးေတြ႔ေနၾကသူအားလုံး ထိုေဘး အႏၱရာယ္မွ လြတ္ကင္းၾကပါေစ။ စိုးရိမ္ေသာက ျဖစ္ေနၾကသူအားလုံး စိုးရိမ္ေသာက ကင္းၾကပါေစ။

၅။ ဧတၱာ၀တာ စ အေမွဟိ၊
သမၻတံ ပုညသမၸဒံ။
သေဗၺ ေဒ၀ါ ႏုေမာဒႏၲဳ၊
သဗၺသမၸတၱိ သိဒၶိယာ။5/ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးေသာ စကားစဥ္ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ေကာင္းမႈကို ဆည္းပူးခဲ့ၾကပါသည္။ ဤသည္ကို နတ္အေပါင္းတို႔က ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚၾကပါကုန္။

၆။ ဒါနံ ဒဒႏၲဳ သဒၶါယ၊
သီလံ ရကၡႏၲဳ သဗၺဒါ။
ဘာ၀နာဘိရတာ ေဟာႏၲဳ၊
ဂစၧႏၲဳ ေဒ၀တာ ဂတာ။6/ အရာရာ ျပည့္စုံခ်မ္းသာမႈ ရွိလာေအာင္ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ျဖင့္ လွဴဒါန္းၾကပါ။ အက်င့္သီလ ေစာင့္ထိန္းၾကပါ။ ကမၼ႒ာန္း ဘာဝနာ ပြားမ်ားၾကပါ။ ယခုအခါ၌ တရားနာေရာက္ေနၾကေသာ နတ္အေပါင္းတို႔ ျပန္သြားႏိုင္ၾကပါၿပီ။

၇။ သေဗၺ ဗုဒၶါဗလပၸတၱာ၊ ပေစၥကာနဥၥ ယံ ဗလံ။
အရဟႏၲာနဥၥ ေတေဇန၊ ရကၡံ ဗႏၶာမိ သဗၺေသာ။7/ အားေတာ္ဆယ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူၾကကုန္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ပေစၥကဗုဒၶါ ဘုရားငယ္၊ ရဟႏၱာ အရွင္သူျမတ္တို႔၏ ဉာဏဗလ စြမ္းရည္တန္ခိုးျဖင့္ အရပ္ထက္ဝန္းက်င္မွ အေစာင့္အေရွာက္ကို ဖြဲ႔ပါ၏။

၈။ ယံကိဥၥ ၀ိတၱံ ဣဓ၀ါ ဟုရံ ၀ါ၊
သေဂၢသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
န ေနာ သမံ အတၳိ တထာဂေတန၊
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶါ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။8/ လူ႔ျပည္၊ နဂါးျပည္၊ ဂဠဳန္ျပည္၊ နတ္ျပည္တို႔၌ ရွိေသာ ရတနာတို႔သည္ ဘုရားတည္း ဟူေသာ ရတနာႏွင့္ မတူေခ်။ ထိုရတနာတို႔ထက္ ဘုရားရတနာသည္သာလွ်င္ ပို၍ျမတ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱဝါအမ်ား ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၉။ ယံကိဥၥ ၀ိတၱံ ဣဓ၀ါ ဟုရံ ၀ါ၊
သေဂၢသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
န ေနာ သမံ အတၳိ တထာဂေတန၊
ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။9/ လူ႔ျပည္၊ နဂါးျပည္၊ ဂဠဳန္ျပည္၊ နတ္ျပည္တို႔၌ရွိေသာ ရတနာတို႔သည္ တရားတည္း ဟူေသာ ရတနာႏွင့္ မတူေခ်။ ထိုရတနာတို႔ထက္ တရားရတနာသည္သာလွ်င္ ပို၍ျမတ္၏။ ဤသစၥာ စကားေၾကာင့္ သတၱဝါအမ်ား ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၀။ ယံကိဥၥ ၀ိတၱံ ဣဓ၀ါ ဟုရံ ၀ါ၊
သေဂၢသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
န ေနာ သမံ အတၳိ တထာဂေတန၊
ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။10/ လူ႔ျပည္၊ နဂါးျပည္၊ ဂဠဳန္ျပည္၊ နတ္ျပည္တို႔၌ရွိေသာ ရတနာတို႔သည္ သံဃာတည္း ဟူေသာ ရတနာႏွင့္ မတူေခ်။ ထိုရတနာတို႔ထက္ သံဃာရတနာသည္သာလွ်င္ ပို၍ျမတ္၏။ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱဝါအမ်ား ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၁။ ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ၊ ရကၡႏၲဳ သဗၺေဒ၀တာ။
သဗၺ ဗုဒၶါ ႏုဘာေ၀န၊ သဒါ သုခီ ဘ၀ႏၲဳ ေတ။11/ သင့္အား မဂၤလာခပ္သိမ္း ျပည့္စုံပါေစ၊ နတ္တို႔က သင့္ကို ေစာင့္ေရွာက္ပါေစ။ အားလုံးေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ေတာ္ေၾကာင့္ သင့္အား ခ်မ္းသာသုခ ထာဝရ ျပည့္စုံပါေစ။

၁၂။ ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ၊ရကၡႏၲဳ သဗၺေဒ၀တာ။
သဗၺ ဓမၼာ ႏုဘာေ၀န၊ သဒါ သုခီ ဘ၀ႏၲဳ ေတ။12/ သင့္အား မဂၤလာခပ္သိမ္း ျပည့္စုံပါေစ။ နတ္တို႔က သင့္ကို ေစာင့္ေရွာက္ပါေစ။ အားလုံးေသာ တရားေတာ္တို႔၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ေတာ္ေၾကာင့္ သင့္အား ခ်မ္းသာသုခ ထာဝရ ျပည့္စုံပါေစ။

၁၃။ ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ၊ရကၡႏၲဳ သဗၺေဒ၀တာ။
သဗၺ သံဃာ ႏုဘာေ၀န၊ သဒါ သုခီ ဘ၀ႏၲဳ ေတ။13/ သင့္အား မဂၤလာခပ္သိမ္း ျပည့္စုံပါေစ။ နတ္တို႔က သင့္ကို ေစာင့္ေရွာက္ပါေစ။ အားလုံးေသာ သံဃာေတာ္တို႔၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ေတာ္ေၾကာင့္ သင့္အား ခ်မ္းသာသုခ ထာဝရ ျပည့္စုံပါေစ။

၁၄။ မဟာကာ႐ုဏိေကာနာေထာ၊ ဟိတာယ သဗၺပါဏိနံ။
ပူေရတြာ ပါရမီ သဗၺာ၊ ပေတၱာ သေမၼာဓိ မုတၱမံ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။14/ မဟာကရုဏာရွင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကမၻာသူ ကမၻာသားအေပါင္း၏ အက်ိဳးစီးပြါးအလို႔ငွာ ပါရမီေတာ္ကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့သျဖင့္ ျမတ္လွစြာေသာ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ သဗၺညဳတ ဉာဏ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ေလၿပီ။ ထိုသို႔မွန္ေသာ သစၥာစကားကို ဆိုရေသာေၾကာင့္ သင့္အား စီးပြားခ်မ္းသာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။

၁၅။ ဇယေႏၲာ ေဗာဓိယာမူေလ၊ သက်ာနံ နႏၵိ၀ၯေနာ။
ဧ၀ေမ၀ ဇေယာ ေဟာတု၊ ဇယႆု ဇယမဂၤေလ။15/ သာကီဝင္မင္းအေပါင္းတို႔၏ ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို တိုးပြားေစေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဗာဓိပင္ရင္း၌ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူသကဲ့သုိ႔ ထို႔အတူ သင့္အား ေအာင္ျမင္ျခင္း ျဖစ္ပါေစသတည္း။ ေအာင္သင့္ေအာင္အပ္ေသာ မဂၤလာဟူသမွ် သင့္အား ေအာင္ျမင္ ရရွိပါေစသတည္း ။

၁၆။ အပရာဇိတပလႅေကၤ၊သီေသ ပုထု ၀ိပုကၡေလ။
အဘိေသေက သဗၺဗုဒၶါနံ၊ အဂၢပၸေတၱာ ပေမာဒတိ။16/ သဗၺညဴ ဘုရားအဆူဆူတို႔ ဗုဒၶါ ဘိေသက မဂၤလာ ခံယူရာလည္းျဖစ္ေသာ ကမၻာေျမအျပင္၌ အထူးတင့္တယ္၍ ေျမတကာတို႔၏ အဦးအထိပ္လည္းျဖစ္ေသာ အပရာဇိတ ပလႅင္ေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူသုံးပါးတို႔ထက္ ျမတ္ေသာ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္သျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ေတာ္မူခဲ့ေလၿပီ။

၁၇။ သုနကၡတၠံသုမဂၤလံ၊ သုပၸဘာတံ သုဟု႒ိတံ။
သုခေဏာ သုမုဟုေတၱာ စ၊ သုယိ႒ံ ျဗဟၼစာရိသု။17/ ဤနည္းအတူ သင့္အားလည္း နကၡတ္ေကာင္း ၾကဳံပါေစ။ မဂၤလာေကာင္းရွိပါေစ။ ခ်မ္းေျမ့စြာ နံနက္မိုးေသာက္ အလင္းေရာက္ပါေစ။ ေကာင္းစြာ တိုးတက္ပါေစ။ စကၠန္႔တိုင္း၊ မိနစ္တိုင္း၊ နာရီတိုင္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ မဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စုံပါေစ။ အက်င့္ျမတ္ကို မျပတ္က်င့္ၾကံေနေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အား ေကာင္းစြာ ပူေဇာ္ျခင္းျဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၈။ ပဒကၡိဏံကာယကမၼံ၊ ၀ါစာကမၼံ ပဒကၡိဏံ။
ပဒကၡိဏံ မေနာကမၼံ၊ ပဏီဓိ ေတ ပဒကၡိေဏ။
ပဒကၡိဏာနိ ကတြာန၊ လဘႏၲေတၳ ပဒကၡိေဏ။18/ ျမတ္ေသာ ကိုယ္အမႈ၊ ျမတ္ေသာ ႏႈတ္အမႈ၊ ျမတ္ေသာ စိတ္အမႈ ရွိပါေစ။ ေကာင္းျမတ္ေသာ ကာယကံမႈ၊ ဝစီကံမႈ၊ မေနာကံမႈတို႔၌ သင္၏ စိတ္ကို ေဆာက္တည္ႏိုင္ပါေစသတည္း။

၁၉။ ေတအတၳလဒၶါ သုခိတာ၊ ၀ိ႐ုဠႇာ ဗုဒၶသာသေန။
အေရာဂါ သုခိတာ ေဟာထ၊ သဟ သေဗၺဟိ ဉာတိဘိ။
19/ လူခပ္သိမ္း၊ နတ္ခပ္သိမ္းတို႔သည္ ျမတ္ေသာအမႈကိစၥတို႔ကို ေဆာင္ရြက္ၾကသည့္အတြက္ ျမတ္ေသာ အက်ိဳးတရားတို႔ကို ရရွိၾကကုန္၏။ ျမတ္ေသာအက်ိဳးတရားတို႔ကို ရရွိေသာသူတို႔သည္ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ရွိၾကကုန္၏။ ထိုသူတို႔သည္ ဘုရား သာသနာ၌ ႀကီးပြားတိုးတက္ လာၾကကုန္၏။ ထိုသူတို႔သည္ မိမိတို႔ အေဆြအမ်ိဳးတို႔ႏွင့္အတူ က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစကုန္ေသာ္။
ပုဗၺဏွသုတၱံ နိ႒ိတံ။
(ပရိတ္ႀကီး (၁၁)သုတ္ ဤတြင္ၿပီးပါၿပီ)

pdfဖိုင္အျဖင့္ဖုန္းမွာဖတ္ခ်င္ရင္



 ဒီမွာေဒါင္းလိုက္ပါ
 
ေဆာ့၀ဲအျဖင့္ဖုန္းထဲမွာဖတ္ခ်င္ရင္



 ဒီမွာေဒါင္းလိုက္ပါ